Barely Autumn, de Brusselse band rond songschrijver Nico Kennes, vindt zichzelf opnieuw uit op ‘Day Trip to the Petting Zoo’. Hun tweede plaat klinkt edgyer, scherper en actueler dan ooit. Ze trekt zo de kiem waaruit Barely Autumn ontsproten is radicaal door, namelijk: pure, rechttoe rechtaan nummers over onderwerpen die rechtstreeks uit het leven gegrepen zijn, en tegelijk het alledaagse overstijgen.
‘Day Trip to the Petting Zoo’ is een plaat over leegte en frustraties, zonder in weemoed te vervallen. Het is een plaat voor en door verwarde millennials op zoek naar hun plek in de wereld. Het is een ode aan de betekenisloosheid, met een geraffineerde knipoog.
Stilistisch legt Nico Kennes zich op ‘Day Trip to the Petting Zoo’ geen enkele beperking op, en schudt daarmee het juk van het ‘akoestische indierock’-label van zich af. Van op bas-synth gebaseerde pop noir, over opzwepende artrock tot uitgepuurde melotron-melancholie: Barely Autumn overstijgt genres en vervelt tot haar eigen essentie.
De teksten zijn overgoten met een flinke scheut ironie, en getuigen van een zelfrelativering die zo typerend is voor Barely Autumn. Op dit nieuwe album doet de band bijwijlen zowel denken aan EELS en dEUS, als aan DJ Shadow en Sufjan Stevens. En toch klinkt de plaat fris en hedendaags. Voor het nieuwe album ging Barely Autumn in zee met het Nederlandse LAB Music (Eefje De Visser, De Staat, I AM OAK etc)
