Het mocht vrijdagavond, 15 november dan wel op de dag af 49 jaar geleden zijn dat keeper Eddy Treijtel tijdens de derby Sparta-Feyenoord met een kanonskogel van een uittrap een meeuw uit de lucht schoot. Toch zal dat feit de komende tijd niet blijven hangen in Weert. Het (inter)regionale poppodium De Bosuil had een dubbel affiche met daarop de Schotse singer/songwriter KT Tunstall en de Londense band Roachford geprogrammeerd, en dat bleek een schot in open doel te zijn.
De avond werd maar matig bezocht, en daar zullen de mensen die ervoor kozen om in plaats van naar Weert naar Heerlen af te reizen voor de plastic pop rock eighties revival van Kim Wilde, die daar optrad, eeuwig spijt van blijven hebben. Het werd een topavond in Weert.
KT Tunstall
KT Tunstall stond dan wel als ‘support-act’ gepresenteerd, maar daar doe je de Schotse singer/songwriter van hits als ‘Suddenly I see’ en ‘Black horse and the cherry tree’ echt tekort mee. De artieste begeleidde zichzelf in Weert op haar gitaar en met een batterij aan effecten, loops en elektronische percussie zette ze in haar eentje een volledige band neer. En wat een innemende persoonlijkheid stond daar op het podium. Grappen makend en verhalen vertellend nam ze het publiek mee door haar veel te korte set. Aan het begin bij het nummer ‘Little Red Thread’ kampte KT met een fase probleem op haar monitorsound dat door de zaalmixer niet opgelost kon worden en op de monitor ook niet aangepakt kon worden. De schuldige was een losse gitaarkast, die gegeseld werd door KT’s effect loops. Weinigen zullen het gemerkt hebben en na vijf minuten ging de loop uit en was het probleem weg. ‘Black horse and the cherry tree’, dat zo dankbaar gebruik maakt van Bo Diddley’s beat uit zijn gelijknamige track, bleek na 15 jaar nog steeds even fris te klinken. KT bracht het met evenveel plezier alsof het haar eerste keer was.
Omdat de avond en de sfeer er niet naar waren te zeer introspectief te worden, ging ze vrolijk door met misschien wel haar leukste nummer ‘(Still a) Weirdo’, dat ze vernuftig liet overgaan in Bangles cover ‘Walk like an Egyptian’. KT sloot af met haar bekendste hit ‘Suddenly I see’, dat bedoeld is als een ode aan Patti Smith. Leuk allemaal, maar KT spatte werkelijk van het podium. Het kleine half uur was eigenlijk lang niet genoeg.
Roachford
De band, onder leiding van naamgever Andrew Roachford staat al sinds de late jaren 80 op het podium in verschillende bezettingen en is still going strong. De band is in Nederland vooral bekend door de eighties hit ‘Cuddly Toy’, en dat is voor de huidige generaties alweer te lang geleden. Sinds 2010 Is Andrew naast zijn werk bij Roachford ook bekend geworden als zanger van Mike & the Mechanics. Voorwaar een mooie staat van dienst.
In Weert werd afgetrapt met ’The Doctor’ en Andrew liet meteen horen wat een ontzettend sterke en mooie stem hij nog steeds heeft. De band, bestaande uit drums, bas en gitaar speelde retestrak, Andrew zelf speelde keys. De band zette ‘I get High’ in en ja hoor, het kon nog mooier. Wat een fenomenale zanger bleek Roachford andermaal te zijn. De groove bleek waarschijnlijk in de binnennaad van zijn pantalon te zijn ingenaaid, want wat groovde deze band op het podium van de Bosuil. Het spelplezier spatte van het podium af en het was hartverwarmend te zien waar een artiest toe in staat is als hij doet wat hij het beste kan.
Bill Withers’ ‘Ain’t no Sunshine’ werd vervolgens op onnavolgbare wijze in Roachford’s stijl gebracht. Het bracht kippenvel tot in de oksels bij het publiek in Weert. Roachford bracht maar liefst vier nieuwe tracks, die je terug gaat zien op het nieuwe album dat voor release gepland staat in voorjaar 2020. Heerlijke nummers, die gespeeld werden alsof ze al jaren op de setlist staan, en ook door de zaal goed werden ontvangen.
In de toegiften werd het publiek verwend met twee Mike & the Mechanics nummers, te weten ‘Looking back over my shoulder’ dat door Andrew zo goed gezongen werd dat je bijna het origineel met Paul Carrack zou willen inruilen. ‘Don’t know what came over me’ was de tweede Mike & the Mechanics track. Het publiek was de hele avond getuige van een band in haar element, die al grappen makend en lachend zelf ook een mooie avond beleefde. Natuurlijk kon ‘Cuddly Toy’ niet ontbreken. Andrew vroeg hiervoor KT Tunstall terug te keren op het podium. En ja, ‘Cuddly Toy’ werd als duet gebracht. Het dak ging erafin de Bosuil en Roachford eindigde de avond met ‘Only to be with you ‘, en bedankte het publiek uitvoerig. Het was een prachtige avond.
