Muze Misse is een festival dat al 13 jaar bestaat. Het festival vindt plaats in het Jan Cuenen Park te Oss en is bedoeld voor jong tot oud. Zo is er voor iedereen wel wat te beleven. Het park heeft twee podia; Er is een kinderhoekje, er staan foodstands en dit jaar is er een groot led-scherm aanwezig om voetbal te kunnen kijken. De line up is vrij breed. Zo stond er voor de jonge garde Famke Louise, voor de rockers Navarone, voor de gezelligheid Frans Bauer, voor de meezingers de Memphis Maniacs, voor de oude garde Van Dik Hout en nog veel meer. Er stonden dit jaar ook een paar lokale talenten zoals Bussel Skate Crew en Mick Stender. De dertiende editie beloofde een top editie te worden!

Frans Bauer zou volgens de planning later beginnen, maar vanwege logistieke redenen was hij naar voren verplaatst omdat Bauer langer wilde spelen. Het was gelijk druk op het festivalveld, men genoot van zijn muziek. Het was leuk om te zien dat iedere doelgroep van de vrolijkheid van Frans Bauer hield . Er waren alleen meezingers aanwezig in zijn setlist. Ook bracht hij een mooie vertoning van het nummer ‘Du Hast’ van Rammstein. Het was verrassend om te zien dat men het nummer niet kende, maar wel uit zijn dak ging.

Famke Louise beklom het podium alsof ze niet zo veel zin in het optreden had. Dat was ook vrij logisch aangezien er nog een optreden gepland stond die dag, en ze een vlucht moest halen. Louise zong niet zuiver, er werd overduidelijk de autotune gebruikt. Ze vroeg veel aandacht van het publiek, dat het applaus voor zichzelf moest geven. Het jonge publiek zong en danste mee tijdens de nummers ‘Vroom’, ‘Slangen’ en ‘Op Me Monnie’. Dit was een artiest die het jonge publiek om haar vingers wond en daar zelf niet eens zo veel voor hoefde te doen.

Bussel Skate Crew was het eerste lokale talent dat op het tweede podium straalde. Het is een groep met gemixte jongeren die rapten en het publiek was onder de indruk van de act. De groep droeg hun positieve energie over aan het publiek. Dit was echt wat Muze Misse nodig had.

Rilan & The Bombadiers is een band die al te horen was in de Netflix-serie ‘Shooter’ met het nummer ‘Walking On Fire’. Daarmee kreeg de band internationaal succes. Het is een band die vele genres aandeed, zoals jazz, r&b, rock en elektronische muziek. Het leek alsof ze al jarenlang ervaring hebben op een podium, ze straalden positiviteit uit. Het was een verrassende act voor veel mensen, hoewel de meeste mensen de band in eerste instantie niet kende. Het was mooi om te zien dat hoe langer ze het podium stonden, hoe meer mensen gingen dansen. De zang van zanger Rilan was zuiver. Hij hield de hoge noten vast zonder dat hij er enige moeite voor hoefde te doen. Het was een mooie show met kwalitatief goede nummers zoals ‘Supernatural’, ‘Night Train’ en natuurlijk ‘Walking On Fire’. Rilan & The Bombadiers gaven een mooie show weg, die zorgde voor veel enthousiasme bij het publiek.

Mick Stender is het tweede lokale talent dat het tweede podium beklom. Zijn muziek kwam overheen met Rock & Roll gemixt met Country. Muzikaal zat deze band goed in elkaar en hij heeft wekenlang gerepeteerd om een set zoals deze te kunnen spelen. Het publiek op de eerste rij genoot van zijn muziek, hijzelf genoot ook dat hij op een festival van dit formaat mocht staan.

Glennis Grace begon vocaal al erg sterk, het was een soundmix show van verschillende covers. Zo deed ze twee Whitney Houston-nummers, waarmee ze reclame maakte voor haar show in Ahoy. Het publiek was onder de indruk van haar ‘Diva’-gehalte. Grace is gegroeid sinds haar deelname aan America’s Got Talent. Haar hoge noten waren vaak ijzersterk maar soms kwam het toch wat schreeuwerig over. Dat zijn we wel gewend van haar. Glennis Grace zong een eigen nummer, ‘Ain’t Nothing Can Stop Me Now’, wat gaat over als je succes hebt, dat mensen je alleen nog maar naar beneden willen halen. Ze vertoonde een Nederlandse vertolking van het nummer ‘I’ll Never Love Again’ van Lady Gaga, en bedankte Carlo Boszhard voor de Nederlandse vertaling. Het publiek werd er stil van, sommigen pinkten een traantje weg tijdens het nummer. Er werd tijdens haar optreden veel gefilmd, wat erg jammer was. Dit was echt een popidool die op het podium straalde, en ondanks dat ze weinig eigen werk bracht vermaakte ze het publiek.

Van Dik Hout is een band die het oude publiek trok met heerlijke meezingers. Dit was echt een nostalgisch momentje van het festival. Het publiek zong luidkeels mee met het nummer ‘Mijn Houten Hart’ en ‘Stil In Mij’. De band stond zelfverzekerd op het podium, het is dan ook een van de betere bands van Nederland. Dat lieten ze ook zien tijdens hun set. Het is een band die niet veel nodig heeft om een optreden tot een succes te maken.

Navarone kwam met vuur het podium op, het festivalveld was gewoon bomvol. Vooraan zag je die-hard fans staan die alleen voor de band naar het festival kwamen. Bij het tweede nummer, ‘Perfect Design’, ging iedereen al uit zijn dak. Dit was het finalenummer van The Voice Of Holland. Muzikaal zat deze band ijzersterk in elkaar, en ze speelden het park helemaal plat. De energie kwam steeds hoger, zeker door het nummer ‘Running’. De band bracht even een shoutout naar Robin Borneman, die meeschreef aan het nummer ‘Free Together’. Navarone speelde het nummer in een ietwat rustigere versie. Bij slotnummer ‘Lonely Night’ vroeg Merijn of men het refrein mee wilde zingen. Het publiek ging uit zijn dak tijdens het nummer. Dit was hoe je het publiek moet entertainen.

Memphis Maniacs is een coverband die muziek en tekst van nummers met elkaar verwisselen. Hun mash-ups zijn ijzersterk in elkaar gezet, het entertainmentgehalte van Muze Misse was op zijn hoogst. Het publiek ging uit zijn dak. Het terrein was na Navarone wel wat leger geworden, maar dat mocht de pret niet drukken. Dit was een band die er voor iedereen is, zowel jong als oud publiek. De mash-ups bleven maar stromen, het publiek zong met alle nummers mee. Dit was een band die zonder eigen werk het podium plat speelde. En hoe!

De dertiende editie van Muze Misse was een geslaagde editie. Er waren sowieso hoge verwachtingen van een ijzersterk line-up. Die verwachtingen zijn ook waar gemaakt, door een breed programma op te zetten voor jong en oud. Hulde!

Deel: