Ze bestaan nog; groezelige obscure clubs, veelal gelegen in de donkere wijken van de Europese grootsteden. De nuttelozen van de nacht hebben er hun rol, zoals kind van de stad Jacques Brel het ooit zo mooi verwoorde. Plaats delict in dit geval: Magasin 4 in Brussel.
Op de kasseien voor de deur laveren skaters moeiteloos tussen de Oost-Europese truckers door, die slapend in of naast hun Kamaz, Volvo of Scania, de tijd doodden. Ze hebben geen idee wat zich 20 meter verderop afspeelde.
Een reus van een uitsmijter, van Afrikaanse origine, die de in obligaat zwart gehulde mob door het uiterst duistere portaal van de underground club loodste. Hij wees de weg naar een nog zwartere concertzaal. Kortom de perfecte locatie voor een avondje surf of nog specifieker horror of surftrash, zo je wilt. Orkestje van dienst: Het uit Sint Petersburg afkomstige Messer Chups. Een combo Russen die in de scene worden gezien als perfecte vertolkers van een über Amerikaans genre. Jaja, times are a changing.
Aangespoord door snaarvirtuoos Oleg Gitarkin richtte de ster van het gezelschap; Svetlana Nagaeva a.k.a Zombierella zich tot de volgelingen met haar traditionele openingswoorden: “Hello humans”. De Koningin van de ondoden die zich op het podium uitstekend voegde in haar rol van afstandelijke diva. Off-stage bleek ze heel benaderbaar en uitermate vriendelijk te zijn, voor een zombie welteverstaan.
De Messer Chups hadden de set ook voorzien van de cash & carry songs uit hun genre. Dat is het voordeel van surf en aanverwante geesten, klassiekers die ook door de grote voorgangers als Junior Brown, Surfaris, the Ventures of Dick Dale cs. talloze malen gespeeld zijn, werden van een eigen specifieke saus voorzien en dan klinkt het opeens alsof het een eigen brouwsel is.
Een band als Messer Chups, die zich in de niches van de underground beweegt, heeft wel degelijk ook eigen ijkpunten. Dus kwamen ‘Magneto’, ‘Rockin’ Zombie’, ‘Twin peaks Twist’ en uiteraard ‘Insomnia of the Mummies’ in de 75 minuten durende set voorbij. De volgelingen voor het podium smaakten het met groot genoegen.
Gitaargoeroe Oleg was vingervlug als altijd. De gitarist die misschien wel zo goed en relaxed is omdat hij weet dat toch niemand naar hém kijkt… In haar charmante Engels met zwaar Russische tongval nam Zombierella de meeste teksten voor haar rekening. Met Rockin’ Eugene, in de loeihete zaal, zwaar puffende op drums en met Intoxica, recent als 4e lid in het arsenaal van de Messer Chups toegevoegd, was de set niet perse voorspelbaar maar ook weer niet zo verrassend als je misschien toch vooraf hoopt. Oleg, als roerganger van de band weet dat daarin ook het gevaar schuilt.
Hoewel niets voor de eeuwigheid is, ook niet bij tijdloze muziekgenres, is hij er zich bewust van dat met de muzikale uitweiding van Zombierella, zowel solo met haar Tentative Reels maar vooral met het veelbelovende dark wave projekt Bleak Engineers, ze de grenzen van haar talent nog niet heeft gevonden. Een eventueel vertrek van haar zal de band dolend achterlaten. Het zal voelen als een stiletto in de rug van de Chups, maar dat zou dan ook wel weer passend zijn.
