Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    woensdag, juli 2
    Trending
    • Concert At Sea Festival: Laatste Dag Vol Muzikale Hoogtepunten
    • Turnstile naar AFAS Live
    • Nubiyan Twist – NT Soundsystem
    • Spoorpark Live Festival vol Disco, Pop en Rock
    • Album recensie overzicht: Nick León, Lorde en meer
    • Suzan & Freek stelen de show op emotionele tweede dag Concert At Sea
    • Album recensie overzicht: Nikki Nair, Fred Hersch en meer
    • North Sea Round Town verbindt alle lagen van de bevolking
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»The Stray Cats – 40
    Stray Cats
    CD Recensie

    The Stray Cats – 40

    By Perry Hermans23 mei 2019

    Moet je bands als The Stray Cats nog wel serieus nemen die 26 jaar geleden een laatste studio-album hebben afgeleverd, die door persoonlijke conflicten meerdere malen uit elkaar gegaan zijn en die 10 jaar geleden een heuse (“ja heus!”) afscheidstour hebben afgerond? Normaal gesproken zou menig muziekliefhebber deze vraag ontkennend beantwoorden en daarbij het hoofd headbangend horizontaal bewegen. Toch ligt het bij deze band, die in de jaren ’80 rockabilly weer helemaal op de kaart zette, toch net iets anders. Niet alleen bij fans van het rock ’n roll-genre maar zeker ook bij luisteraars die het duizelingwekkende decennium bewust hebben meegemaakt, staan The Stray Cats nog steeds hoog in aanzien en heeft de band voor een grote groep mensen een mythische status.

    De hierboven beschreven luisteraars zullen dan ook reikhalzend uitkijken naar het nieuwe album ’40’ die de band ter ere van haar veertigjarig bestaan zal uitbrengen op 24 mei. In een eerder gehouden interview in het muziekblad Rolling Stone vergelijkt de band hun nieuwste teerling maar al te graag met hun uiterst succesvolle eerste album waarmee ze internationaal doorbraken. Een vergelijking die naar mijn mening niet helemaal parallel loopt met de werkelijkheid.

    Zo is bijvoorbeeld de biologische tijdmachine niet aan zanger Brian Setzer voorbijgegaan maar heeft hij hem vol op zijn stem geraakt. Niet vals maar doffer, trager. Bleekjes is wellicht een beter typerend woord om het te duiden. Dit kunnen we onder andere goed horen op het sterk op de contrabas leunende rockabilly nummer ‘Mean Pickin Mama’. Hier blijft de stem van de zanger duidelijk achter, maar het is Lee Rocker die het nummer de nodige vaart en glans geeft.

    Een ander verschil is dat het album niet is volgestouwd met typische rockabilly nummers waarmee de band gebrandmerkt is. De band flirt gedurende 12 nummers met blues, surfrock en natuurlijk rock-n-roll en doet dit overtuigend in o.a. ‘Crydanger’ en ‘Rock it off’. The Stray Cats gieten met ‘Desperado’ een verrassende surfrock-achtige saus over het nummer ‘Apache’ van The Shadows. Het instrumentale nummer is een leuke interpretatie en blijkt een aangename afwisseling die naadloos past in de stijl van het album. Het is alsof je nu opeens bijenwas gebruikt in plaats van brylcreem om je vetkuif overeind te houden. ‘That’s Messed Up’ is daarentegen een blues-achtig nummer met opvallende klagende gitaarpartijen. ‘Devil Train’ sluit het album af waarbij het afglijdende leven in Westernsfeer wordt bezongen. ‘When nothings going right’ verwijst wellicht nog het meest naar hun succesvolle periode.

    ’40’ opent met de eerste drie nummers matig maar weet naar gelang zeker te overtuigen. Setzer zingt duidelijk en verstaanbaar, maar zoals eerder vermeld nogal bleekjes. Toch is dit niet storend. Instrumentaal blijft het geheel zeker overeind. Opmerkelijk is dat Setzer met zijn gitaar wel weet te verrassen en regelmatig leuke rollende gitaarpartijen tevoorschijn tovert. Geen van nummers op het album hebben de potentie een hit te worden en er staan ook geen uitgesproken favoriete nummers bij.

    Luisteraars en fans die zoeken naar de sound van The Stray Cats van weleer zullen wellicht teleurgesteld raken. De verschillende stijlen en variaties zullen daarentegen voor anderen juist een prettige luisterervaring bieden. Na meerdere luisterbeurten zal het besef komen dat we The Stray Cats nog zeker serieus moeten nemen. They mashed up, but definitely didn’t mess up! (7/10) (Surfdog Records)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleConcerttip donderdag 23 mei: The Dawn Brothers in BIRD
    Next Article Samavayo & The Machine naar de Hall of Fame

    Related Posts

    Concert At Sea Festival: Laatste Dag Vol Muzikale Hoogtepunten

    Turnstile naar AFAS Live

    Nubiyan Twist – NT Soundsystem


    RSS Muzikantenbank
    • Toetsenist gezocht!
    • Band zoekt drummer
    • Topvocalisten gezocht
    • Ervaren zanger gezocht met veel tekstbeleving
    • Quality Time Musicians Wanted!
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.