Afgelopen vrijdagavond 1 februari ging Maxazine weer een kijkje nemen over de grens. En wel in de knusse ‘Muziekodroom’ in het Belgische Hasselt. Daar trad namelijk de Nederlandse, uit Nijmegen afkomstige, sensatie De Staat op met hun clubtour.
Sinds hun optreden in 2009 op verschillende festivals als Pinkpop, Lowlands, Dour en op het Sziget-festival in Hongarije is De Staat niet meer weg te denken uit het Nederlandse rockgebeuren. Ook stond de vijfkoppige band bestaande uit frontman, leadzanger, songwriter en gitarist Torre Florim, leadgitarist Vedran Mircetic, toetsenist, zanger, gitarist en percussionist Rocco Hueting, basgitarist, zanger en toetsenist Jop van Summeren en drummer Tim van Delft in het voorprogramma van de Britse rockhelden Muse. Iets normaal gesproken onbereikbaars voor een Nederlandse band. Maar voor De Staat werd het pure werkelijkheid!
Nieuw album
Afgelopen maand bracht de band het nieuwe album ‘Bubble Gum’ uit, waarmee ze deze clubtour op de planning hadden staan en dus ook de Muziekodroom afgelopen vrijdagavond aandeden. De band beschrijft dit vijfde album als een album dat gaat over het moderne leven in de bubbel: leven in een eigen realiteit, met eigen waarheden, afgeschermd van ideeën.
‘Kitty Kitty’
Over de videoclip van de nieuwste single ‘Kitty Kitty’, ook afkomstig van het album zegt frontman Florim: “De video speelt met het idee dat we zijn opgesplitst in twee kampen, twee bubbels, twee realiteiten: links en rechts, blauw en rood, beide vast in hun overtuigingen. Dat leidt tot een explosief einde.” En explosief is ‘Kitty Kitty’. Afgelopen 11 januari kwam de tweede single uit van het album: ‘Phoenix’.
Uitverkocht concert
Hun uitverkochte concert afgelopen vrijdag in Hasselt was de eerste van een reeks van drie door België. Zaterdag 2 en zondag 3 februari zijn ze nog te zien in Sint-Niklaas en in Kortrijk, met in het voorprogramma de Belgische rockformatie The Very Very Danger, die in de Muziekodroom ook in het voorprogramma stond. Na het aandoen van deze Belgische zalen zal De Staat hun tour vervolgen, te beginnen aanstaande dinsdag in Engeland, waarvan al enkele concerten zijn uitverkocht. De tour eindigt 16 maart in ons eigen land in Afas Live Amsterdam.
De (Muzieko-) droom
Het onthaal in de Muziekodroom was toch wel iets waar je alleen maar van kunt (Muzieko-) dromen: Voor een kleine €16 voor het concert zelf kon je je auto gratis voor de deur parkeren en warm binnen wachten tot de deuren open gingen in plaats van buiten in de kou. En oordopjes? Grátis verkrijgbaar bij de bonnenverkoop! Sta je eenmaal in de zaal, dan ligt het podium aan je voeten: lekker dichtbij de band genieten van hun muziek. De geluidssterkte was ook prima in orde. Enfin, een zaal in België waar je prima naar toe kan gaan, zeker vanuit het Zuiden van Nederland ook goed bereikbaar.
Plezier en passie
Na het eerder genoemde voorprogramma begon het concert van De Staat van wat je toch wel het krachtigste album kunt noemen: Boordevol geluidseffecten, onheilspellende geluiden voortgebracht door de synthesizer en mooie overgangen met coole gitaarriffs die de nummers de nodige omwenteling gaven. Ook werd er veelvuldig met het tempo in de muziek gespeeld. Ook van Summeren’s basgitaar had een grote rol in de nummers. Wat opviel was dat de mannen er zichtbaar plezier in hadden. De passie straalde er vanaf en ook het contact met het publiek was bijzonder goed. Vooraan stonden een paar diehard fans die zo te zien bekend waren bij de De Staat-leden. Deze werden dankbaar en vriendelijk benaderd door Florim: Handjes werden uitgedeeld, een mic werd voor een meezingende fan gehouden en fans werden aan het eind van het concert ook nog eens blij gemaakt met een drumstok die zijn nodige werk had gedaan in de handen van van Delft.
Spanningopvoerend begingeluid
De meeste nummers hadden een begin met een herkenbaar doordringend synthgeluid, waardoor je meteen vol spanning verlangde naar de rest van het nummer.
Het nummer ‘Mona Lisa’, met ook zo’n zelfde herkenbaar begin, had duidelijke Muse-invloeden met de vertrouwde typisch De Staat-vocals onder leiding van frontman Florim. Een nummer dat niet snel zal vervelen door zijn afwisseling in syntheffecten en rockerige gitaarriffs. ‘Phoenix’, de tweede single van het album, begon als bijna ieder ander nummer ook weer met dergelijk spanningopvoerend geluid, voortgebracht door een slim samenspel van gitaar, bas en synths, maar ontpopte zich vrijwel meteen in een rustig nummer waarin Florims falsetstem vooral opviel. Het spannende geluid kwam weer even hevig terug als dat het het begin het nummer aankondigde.
In ‘Fake It Till You Make It’, had de band met gebruikmaking van de nodige auto-tune een fake stem gecreëerd, om zo de fake- wereld waar het nummer over gaat uit te drukken. En dan was er nog ‘Pikachu’. Waarschijnlijk niet bedoeld als het beste nummer van het album, maar goed. De band maakte er wel een entertainmentstuk van, waarbij Florim met Hueting tegenover elkaar licht marcherend hun tekst rappend ten gehore brachten. Op het podium had het iets grappig en de zaal denderde vrolijk met het nummer mee. Ook werden er wat nummers gespeeld van eerdere albums, zoals onder andere het nummer ‘Peptalk’ en ‘Serial Killer’.
‘Witch doctor’
Voor de toegift werd het bekende ‘Witch doctor’ gespeeld, de bekende single van de band uit 2013, waarop het publiek massaal als ritueel tijdens dit nummer de ronde liep door de zaal; Zoals in de videoclip. Met Florim, die vanaf het podium de menigte als het ware stond te dirigeren. Weer een krachtig nummer met verheugend moment voor het publiek.
Toegift
‘Kitty Kitty’, de eerste single van het nieuwe album, werd bewaard voor de toegift. Een geweldig sterk nummer met een lawine van krachtige melodieën met in de tekst de woorden uit de presidentscampagne van Trump en de bas van van Summeren die je door het nummer leidt. Door de doordringende ‘stops’ in de muziek nodigde het nummer je uit de nodige schokkerige dancemoves uit te voeren. Met Florim die krachtig zijn tekst verantwoordde en fantastische geluidseffecten voortgebracht door de synths. Deze werd bijgestaan door het opzwepende geluid van Florim’s luide “O!” en “Eat it up! Eat it all up!” vervolgd door een muzikaal hoogtepunt met de nodige lichteffecten liet de zaal uit zijn dak gaan. Een goedgekozen eindnummer dat je met een overweldigend gevoel naar huis liet gaan.
De band bedankte het publiek en deelde weer de nodige handjes uit en Hueting maakte zelfs een stagedive en liet zich op handen van het publiek naar achteren dragen. Eén met het publiek, dat is een ding wat deze band zeker is!
Wil je De Staat zien hier in Nederland, dan kan dat alleen op het inmiddels uitverkochte concert op zaterdag 16 maart aanstaande in de AFAS Live in Amsterdam waar deze tour eindigt, of anders is er nog de mogelijkheid op de festivals Paaspop op 20 april en Dauwpop op 30 mei.
foto’s (c): Anita Martin
