Blaudzun, de man van de indiepop deed afgelopen dinsdag 15 januari het Parkstad Limburg Theater in Heerlen aan om daar voor de negende avond zijn deel in het ‘Breder dan klassiek’ nieuwjaarstournee samen met het Amsterdam Sinfonietta ten tonele te brengen.
‘Breder dan klassiek’
De ‘Breder dan klassiek’ nieuwjaarstournee van Amsterdam Sinfonietta is zo langzamerhand een goed bezocht theaterproject geworden in heel Nederland. Met de jaarlijkse concertreeks gaat het orkest een samenwerking aan met collega- artiesten van buiten het klassiek muziekgenre, waarbij beide partijen uit hun comfortzone stappen. Elk jaar weer komen daaruit spannende muziekuitvoeringen voort tussen totaal verschillende muzikale werelden: Unieke optredens van het strijkorkest met artiesten uit de pop, jazz of wereldmuziek. In eerdere edities werkte het Amsterdam Sinfonietta samen met artiesten zoals onderanderen Rufus Wainwright, Typhoon, Wende en De Dijk. Nu, het begin van dit nieuwe jaar was het dus de beurt aan Blaudzun, oftewel singer/songwriter Johannes Sigmond.
Amsterdam Sinfonietta
Amsterdam Sinfonietta is in 1988 opgericht en inmiddels is het uitgegroeid tot een dynamisch en virtuoos ensemble dat optreedt over de hele wereld. Het strijkorkest speelt onder leiding van Candida Thompson en wordt geroemd om zijn innovatieve programmering en hechte samenspel.
Blaudzun, alias Johannes Sigmond
De kwetsbare hoge stem van Johannes Sigmond, alias Blaudzun werd pas massaal opgemerkt toen hij in 2011 het nummer ‘Shout’ van Tears For Fears zong tijdens het televisieprogramma ‘De Wereld Draait Door’. Blaudzun brak het jaar daarna door met zijn derde album ‘Heavy Flowers’. De artiest stond hierna steevast voor uitverkochte zalen en op grote festivals als Pinkpop, Lowlands en het Belgische Rock Werchter en Pukkelpop. Zijn vijfde album ‘Jupiter’ was een drieluik: een collectie liedjes bestaande uit drie losse albums die op verschillende momenten werden gemaakt en uitgebracht. Hierin verruilde Blaudzun de zware archaïsche sound voor lichtere, meer bijdetijdse en vooral ritmischere en dus dansbaardere muziek met ingetogenere teksten. Zijn laatst uitgebrachte album in april vorig jaar is ‘Up’.
Blaudzun voor de tweede keer het theater in
Zes albums na zijn debuut en vele nationale en internationale zaal- en festivaltournees verder, gaat Blaudzun voor de tweede keer het theater in. In deze theatertour probeert Blaudzun zijn eigen liedjes en een handvol liedjes van andere artiesten vooral in elementaire vorm te spelen. Persoonlijk en confronterend, waarvoor hij met zorg een selectie uit zijn muzikale lijst heeft samengesteld.
Blaudzun is zijn hele leven al in voor de verschillende muziekstromen: Ook het klassieke genre beluisterde hij van tijd tot tijd vol aandacht. Hij experimenteert graag met muziek en arrangementen. Zoals bij zijn doorbraakalbum Heavy flowers, al eerder genoemd hierboven: Intieme liedjes die zich bijzonder goed leenden voor een uitvoering met strijkers en ook uitgevoerd tijdens deze theatertour. Vandaar dat hij deze uitdaging met beide handen aannam.
Zowel liefhebbers van zijn eerste als latere werk kijken al lang uit naar het moment dat Blaudzun zijn songs in een kleinere, intiemere setting speelt, met een nadruk op semi-akoestische uitvoeringen. Sommige liedjes heeft hij lang niet ten gehore gebracht doordat deze zich niet leenden voor de grote podia of festivals of in het popgebeuren. Andere liedjes zijn uitgekozen vanwege de woorden of om de bijzondere betekenis of vanwege het thema, terwijl zijn bekendere songs zijn voorzien van nieuwe arrangementen.
Afgelopen dinsdagavond in Parkstad Limburg Theaters
‘Breder Dan Klassiek’ afgelopen dinsdagavond in een bijna volle Rabozaal in het Heerlense Parkstad Limburg Theaters werd bezocht door publiek van middelbare leeftijd en wel het meest stellen die samen een relaxt avondje uit op niveau wilden hebben. Het was vooral een avond waarop je kon genieten van de strijkerskunsten van het Amsterdam Sinfonietta dat alle nummers spatzuiver en met evenveel passie speelde, de spanning wist op te voeren en je op vele momenten kippenvel bezorgde. Voor Blaudzun was het duidelijk moeilijker om uit zijn comfortzone te komen: Je hoorde heel duidelijk wanneer het een eigen nummer betrof. Deze nummers werden vol zelfvertrouwen gezongen. Je hoorde duidelijk dat deze nummers perfect bij zijn stem pasten en dat het nummers waren die hem eigen waren. De andere nummers misten bij de zanger toch de nodige passie. Sigmond deed zijn best, maar kippenvel, dat bij de vele gevoelige nummers toch de bedoeling was, kregen we alleen door toedoen van het strijkersorkest.
Martijn Teerlinck
Tussen de nummers door werd herhaaldelijk een geluidsfragment afgespeeld van de te vroeg gestorven Nederlandse Belg poëet en zanger Martijn Teerlinck. Een belangrijk gegeven in deze concerttour voor Sigmond. Er klonken fragmenten uit diens gedicht ‘Ademgebed’. Voor Blaudzun een eerbetoon aan Teerlinck, omdat Sigmond, van huis uit filmmaker, eerder al rondliep met de gedachte een documentaire te maken over zijn plaat, over zijn gedichten en over zijn korte leven, maar door zijn drukke agenda in zijn Blaudzun- bestaan hij daar nooit aan toegekomen is. Hij vertelde dat hij Teerlinck zelf nooit heeft gekend, maar dat hij er groot respect voor had hoe hij met volle kracht alles uit het leven probeerde te halen vanaf het moment dat hij wist dat hij niet lang meer te leven had en dat deze passie ook te horen was in zijn gedichten en liedjes.
Prachtig en indrukwekkend was de opening van bepaalde nummers door het strijkersorkest: De ene keer hoorde je exact geluiden uit de natuur en weer een ander nummer startte met wolvengehuil, dit alles voortgebracht door samenspel van de verschillende violen. Het was alsof je naar een natuurgeluidsfragment zat te luisteren, maar niets was minder waar. Heel apart en prachtig uitgedacht.
Ook bracht Sigmond het nummer ‘Lithium’ van de Amerikaanse grungeband Nirvana. Vol overgave en gedrevenheid gezongen door wijlen Kurt Cobain destijds, maar ook hier misten wij de nodige schwung dat het liedje nodig heeft, gezien de zware tekst. Dan was er nog ‘Cold’, een baroksong van componist Henry Purcells uit de opera ‘King Arthur’. Een song met harmonische wendingen waarvan Blaudzun zich graag bedient. Hier sloeg Sigmond zich goed doorheen en er werd ook respectvol geklapt en door sommigen zelfs gejuicht aan het eind van het nummer.
Sigmond ging zelfs over op een lied met Nederlandse tekst en een met Franse tekst: Een nummer van zijn favoriete album van dichter, zanger, componist Serge Gainsbourgh. Ook vestigde hij de aandacht op een nieuw liedje dat hij schreef op de tekst van het gedicht ‘Voor wie ik liefheb’ van Neeltje Maria Min.
Als gepaste afsluiter, op dit eerbetoon aan Teerlinck, eindigde Sigmond met een cover van het nummer ‘Go with the wind’ dat Teerlinck onder de naam The Child of Lov uitbracht, waarna het publiek hun waardering uitte middels een staande ovatie. Hierop volgde een toegift met een eigen nummer van Blaudzun: ‘Hey Now’. Al met al een verrassend mooie voorstelling, nog te zien in Arnhem in Musis op donderdag 17 januari en in Eindhoven in het Muziekgebouw op zaterdag 19 januari.
Foto’s (c) Anita Martin / Maxazine
