Het was 2002 toen Jamaicaans icoon Derrick Morgan (nog gewerkt met Desmond Dekker, Bob Marley en Jimmy Cliff) in Los Angeles in voormalig leden van The Vessels en The Rythm Doctors een band vond om hem live te begeleiden. Hoewel de opnamen van een album met Derrick nooit tot een release hebben geleid was dit genoeg inspiratie voor The Aggrolites om te besluiten samen verder te gaan en zich toe te leggen op die mix van 60er jaren soul, funk en skinhead reggae die zij ‘Dirty Reggae’ doopten.
The Aggrolites zijn Jesse Wagner (zang/gitaar), Roger Rivas (keys), Ricky Chacon (guitaar), Jeff Roffredo (bas) en Alex McKenzie (drums).
Hun eerste album, getiteld ‘Dirty Reggae’, zag het licht in 2003. De benadering stond garant voor een spontaan en authentiek resultaat: in 1 dag opgenomen, met 1 take per nummer en met goeddeels ter plekke geimproviseerde teksten. Intussen zijn we 4 studio albums en een live album (Unleashed Live Vol. 1 uit 2011) verder en het gaat goed met The Aggrolites.
Hun Europese tour voert ze na vanavond nog naar Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk en Duitsland en volgend jaar staan ze op een cruiseschip in de Carribbean met ‘Flogging Molly’s Salty Dog Cruise’.
Support vanavond is Rude Rich uit Amsterdam, een band met een visie die mooi in overeenstemming is met die van The Aggrolites. Het doel waarmee dit gezelschap in 1998 in Amsterdam werd opgericht was het behouden van de authentieke Jamaicaanse muziek: ska, rock steady en reggae. In een tijd dat het aantal bands dat die muziek nog in originele vorm speelde afnam stapte Rude Rich (destijds nog Rude Rich and The High Notes) in het gat.
Ze hebben 4 eigen albums op hun naam staan en daarnaast samenwerkingen met Winston Francis, Tommy Tornado en Derrick Morgan (waarmee het lijntje naar The Aggolites een cirkeltje wordt).
Rude Rich bestaat tegenwoordig uit: Soulmack (zang), Jesse ten Cate (gtaar), Bunn Riley (bas), Deruige (drums), Kees Schouten (keyboards), David Beukers (saxofoon).
Na een fraai intro met hoofdrol voor David Beukers op saxofoon barsten ze los met ‘Ain’t too proud to beg’ van The Temptations, ooit bijzonder succesvol gecovered door The Rolling Stones.
En daarmee is de toon gezet voor een avond vol aanstekelijke soulvolle muziek waarbij het lastig is om stil te blijven staan. Een perfecte warm-up voor The Aggrolites.
Het is gezellig druk geworden in P60. Vanaf het eerste moment dat The Aggrolites het podium betreden zit de stemming er goed in en dat wordt alleen maar beter. Jesse Wagner is goed op dreef en Jeff Roffredo bespeelt zijn publiek nog steeds met evenveel gemak als zijn bas.
Aggrolites classics als Funky Fire, Work To Do, You Got 5, Banana, Dirty Reggae en nog veel meer komen voorbij, er wordt gedanst en uiteindelijk staan zelfs de meest verstokte niet-dansers toch op zijn minst mee te wiegen.
Als The Aggrolites aan het eind van de avond na hun Mr. Misery uiteindelijk afsluiten met Beatles song Don’t Let Me Down heeft iedereen een grote glimlach op het gezicht die er voorlopig niet meer af gaat.
