Zaterdagavond stond Angel Olsen voor een uitverkocht EKKO Utrecht. Ze heeft recent haar tweede album ‘Burn Your Fire For No Witness’ uitgebracht, en is nu op tour door Europa om dit album te promoten.
Het voorprogramma werd verzorgd door Rodrigo Amarante, bekend van zijn werk met o.a. Devendra Banhart en Little Joy. Hij tourt nu met Angel Olsen door Europa om zijn eerste solo LP ‘Cavalo’ te promoten. Hij zingt afwisselend in het Engels, Frans en Portugees, waardoor het misschien niet voor iedereen even goed te volgen is. Dit is jammer, want hij brengt zijn songs met erg veel overtuiging, en het voelt alsof hij aan iedereen persoonlijk een verhaal vertelt door zijn manier van publiek aankijken en expressie daarbij.
Hierna was het de beurt aan Angel Olsen. De eerste liedjes komen niet helemaal aan zoals ze op de plaat staan, mede door de geluidsmix. Bij het nummer ‘Acrobat’, van haar debuutalbum ‘Half Way Home’ wordt pas echt duidelijk hoe fijn haar stem kan klinken, breekbaar en krachig tegelijk. Ze weet deze vibe vast te houden, maar geeft wel aan behoorlijk last te hebben van de warmte in de zaal: “Let’s have some tequilla guys and jump into the canal in front of here!”.
Na het nummer ‘Sweet Dreams’ volgt een mooie rustige versie van ‘Dreams’ van Fleetwood Mac. De band verlaat na deze cover het podium, waarna Olsen solo het nummer ‘White Fire’ ten gehore brengt. Het nummer wordt vrij abrupt afgebroken vanwege een brom in haar gitaar en/of versterker. Ze probeert dit op te lossen, maar dat lijkt niet snel te lukken. Ze sluit af met een “Let’s unfuck this” opmerking en speelt, toepasselijk, het eerste nummer van ‘Burn Your Fire For No Witness’, “Unfucktheworld”.
Over het algemeen is de manier waarop zij haar liedjes brengt een behoorlijk contrast met Rodrigo, het voelt af en toe nogal afstandelijk. Iets wat absoluut niet nodig is, gezien haar prachtige stem en gitaarspel.
Foto’s (c) Sander Rijken, Maxazine.nl
