In oktober vorig jaar deden ze in de Ziggo Dome nog hun grootste concert op Nederlandse bodem. Want met het album ‘The Weight Of Your Love’ zijn Editors inmiddels een band van stadion formaat geworden. Maar nu deden ze twee optredens in twee veel kleinere zalen dan de Ziggo Dome. Misschien als opwarmronde voor de komende zomer (waarbij ze ook op Pinkpop zullen optreden)? In ieder geval waren het speciale shows, want de kaartverkoop was alleen via de Plato winkels in Groningen en Utrecht. Ouderwets in de rij staan dus voor de concerten van dinsdagavond in De Oosterpoort in Groningen en gisteravond Tivoli Oudegracht in Utrecht. Maar dan krijg je ook iets voorgeschoteld waarvoor je wel in de rij hebt willen staan. Zo bleek gisteravond in Tivoli.
Na het gezapige voorprogramma van de Britse band Victories At Sea doofde rond 21:15 het zaallicht en kreeg het publiek blauwe podiumverlichting op zich afgevuurd. Waarna Tom Smith en de zijnen het podium op kwamen lopen en begonnen met hun nieuwe single ‘Sugar’. Om daarna gelijk een aantal vroegere nummers in sneltreinvaart te spelen als ‘Someone Says’, ‘Munich’, ‘An End Has A Start’, ‘Lights’, ‘Bullets’ en ‘The Racing Rats’. De band zelf heeft er duidelijk zin in deze avond, en dat komt over bij het publiek. Woord voor woord wordt alles door de zaal meegezongen. Zelfs ‘A Life As A Ghost’ (een bonustrack van het vorige album ‘In This Light And On This Evening’). De titeltrack van dat album volgt later in de set en wordt live door Tom Smith veel puurder gezongen dan op dat album. Hij is sowieso inmiddels een frontman geworden die zonder moeite een zaal als Tivoli weet in te pakken met zijn gebaren.
Opvallend is dat ze bij dit concert over het algemeen niet meer echt de nadruk leggen op hun laatste album zoals in de Ziggo Dome. Maar het aantal songs dat deze avond voorbij komt is ongeveer evenveel als van de voorgaande drie albums. Waardoor het veel weg heeft van een ‘greatest hits’ show. Aan de andere kant blijkt bij albumtracks als ‘Bricks and Mortar’ en ‘Camera’ dat het publiek niet alleen maar voor de hits gekomen is zoals dat in de Ziggo Dome wel het geval was.
Hier en daar werd een enkel nummer van hun laatste album net iets anders gespeeld. Zo werd ‘Honesty’ opgerekt naar een iets te lange stadion meezinger. Maar ‘Nothing’ kreeg daarentegen een uitstekende bandversie, in tegenstelling tot de albumversie die door strijkers werd gedragen.
Tot slot komt er met een stampende versie van ‘Papillon’ een einde aan een concert waarbij Editors veel beter tot hun recht kwamen dan in de Ziggo Dome. Alsof ze Tivoli tot stadion wisten om te toveren, maar daarbij wel veel dichterbij het publiek stonden. Voor zo’n show sta je maar al te graag in de rij voor een kaartje.
