Tarja Turunen was jaren het gezicht van de band Nightwish. Met haar als frontvrouw groeide de band uit tot één van de populairste in het Gothic/Metal genre. Wat mij betreft is de breuk voor beiden een grote aderlating geweest. Na het eerste solo album, Winter Storm, van Tarja ben ik gelijk afgehaakt. Op geen enkele manier wist zij de hoogte van Nightwish te bereiken. Nu enkele Cd’s en jaren later ligt dan het nieuwe ‘Colours In The Dark’ op mijn deurmat.
Soms is het goed om een Cd even aan de kant te leggen, zeker wanneer je daarvoor net overdonderd werd door een plaat uit het zelfde genre. Inmiddels is de Revamp storm weer gaan liggen en kan ik weer met frisse oren naar Tarja te luisteren. Moet gezegd, de eerste indruk valt me alleszins mee. Natuurlijk blijft zij met haar klassieke vocalen een uitmuntend zangeres. Voor velen zal het geen verrassing zijn maar nadat ik haar na het solo debuut links heb laten liggen ben ik blij met de heavy sound. Vooral de korte nummers zijn herkenbaar en krachtig. Female Fronted Metal zoals het hoort en helemaal past in de Female Metal Voices festivals die op stapel staan. Bij de langere songs horen we echter allerlei verschillende invloeden die we ook terug horen in de Keltische folk of in de New Age stroming. Mijn voorkeur ligt toch duidelijk bij de steviger kant van het album. Zelf je oordeel vellen via Spotify is dan ook het beste advies wat ik jullie kan geven. (Earmusic) (7/10)
