Samen met 150 andere bezoekers neem ik plaats in het Jan van Besouw theater in Goirle, in dit kleine pittoreske theaterzaaltje zal Los Muziektheater hun tweede avondvullende programma presenteren. Na de vorige voorstelling, die landelijk een groot succes was, moet dat toch geen probleem zijn?
Een tweede avondvullende theatertour voor de vier meiden uit Arhnem is inmiddels al weer bijna ten einde. Tot eind mei spelen zei FCKD door heel Nederland in zowel de grote als kleine zalen. Deze naam is voortgekomen uit hun eigen initialen. Het is leuk om te zien hoe de jonge vriendengroep zich ontwikkeld op het podium. Vier meiden; Femke Vernij, Kim de Fuijk, Charlotte Waardenburg, en Dookje van Dieren. De meiden zijn een en al energie als ze het podium betreden. Al snel wordt er een lied ingestart over de namen die ouders hun kinderen geven. In diezelfde context worden we ludiek voorgesteld aan de vier dames, ook de naam van de voorstelling wordt toegelicht. Volgens de dames zijn we in dagelijks leven altijd FCKD; Zo ook zijzelf. Zo is Femke FCKD, omdat ze altij eerlijk wil zijn, maar toch wordt gedwongen om te liegen. Dookje is FCKD omdat ze graag een kind wil maar geen partner heeft. Charlotte is knap FCKD omdat haar grote broer zijn hele leven twee jaar ouder blijft en Kim is FCKD omdat ze verliefd is op een getrouwde man. Het kan verkeren.
Dit zijn ook de vier rode draden van deze frisse voorstelling. Vooral de monologen van Charlotte en Dookje spreken mij erg aan. Vooral omdat dit 2 tegenovergestelde van elkaar zijn. Charlotte weet me op sommige momenten te ontroeren met haar verhalen over haar broer, terwijl Dookje er weer voor zorgt dat er flink hard gelachen wordt tijdens haar zoektocht naar een zaaddonor. Jaques, een man in de 40 met een vrouw en twee kinderen die vooraan in de zaal zit, is volgens haar de ideale man. Hij krijgt dan ook een potje dat ‘best lekker vol mag’. Om haar liefde voor het zaad van Jaques te bewijzen zingt ze ook een liedje, speciaal voor hem. Kortom: lachen geblazen!
Ook de andere twee dames bereiken veel bij het publiek, toch voelt het voor mij niet compleet. Het is een leuke theateravond, maar geen overweldigende theaterervaring. Op hun eigen manier snijden ze nog een aantal actuele thema’s aan zoals de diversen in geaardheid, discriminatie, de nuancering van wat nu eigenlijk gehandicapt is, en het onzeker zijn over ons lichaam. Want wat is nu eigenlijk echt mooi? Dik, dun of mooi er tussenin? Kortom: Een avondvullend programma vol met humor, eigenwijze opmerkingen met een sausje vrouwelijkheid. Los, FCKD is een geweldige avond voor jong en oud!
