Frankie Goes to Hollywood (FGTH) was een Britse band die in de jaren ’80 zeer populair was. Frontman van de groep was Holly Johnson (zang), bijgestaan door Paul Rutherford (zang, keyboards), Peter Gill (drums, percussie), Mark O’Toole (bass gitaar), en Brian Nash (gitaar). FGTH’s debuutsingle ‘Relax’ werd in 1984 door de BBC geweerd ondanks dat het nummer 5 weken lang de hitlijsten aanvoerde en uiteindelijk een van de best verkochte singles aller tijden werd. In 1985 won de single een Brit Award in de categorie “Best British Single”. Na de zeer succesvolle opvolgers ‘Two Tribes’ en ‘The Power of Love’ werd FGTH na Gerry & the Pacemakers de tweede Britse band die met hun drie eerste singles op de eerste plaats van de hitlijst kwamen. Datzelfde jaar won de band wederom een Brit Award voor “Best British Newcomer”, en wonnen ze een Grammy Award in de categorie ‘Best New Artist”.

De kern van de band is ontstaan in de late jaren ’70 in de Liverpoolse punkscene. Frontman Johnson speelde de bass in Big in Japan en bracht twee solosingles uit. De lokale muzikanten Peter Gill (drums), Jed O’Toole (bass), en Jed’s neef Brian Nash (gitaar) vorgden zich bij hem en het ontstane bandje noemnden zich Sons of Egypt. Deze line-up gaf wat optredens in lokale clubs om vervolgens er mee te stoppen. Een reunie volgde toen Johnson zich bij Mark O’Toole (bass) en Peter “Ped” Gill voegde om FGTH op te richten. Gedurende een periode van bezettingswisselingen, kwam Jed O’Toole (gitaar) de band versterken en een zangeres, Sonia Mazumder, maakte ook deel uit van FGTH tijdens hun eerste optreden – in het voorprogramma van Hambi & The Dance – in een Leedse nachtclub genaamd “The Warehouse”.

http://www.youtube.com/watch?v=lyl5DlrsU90

Paul Rutherford – een bandlid van Hambi & The Dance die ook al zong in de Liverpoolse punkband The Spitfire Boys – was zo gecharmeerd door Frankie’s optreden dat hij zangeres Mazumder verving die avond. De nieuwe mannelijke line-up toerde vervolgens samen met het vrouwelijke duo The Leatherpets en zorgden daarmee voor genoeg geld om video’s en demo’s te kunnen opnemen, dit desondanks het feit dat zowel Arista Records als Phonogram FGTH geen contract wilden aanbieden. In oktober 1982 nam de groep een John Peel sessie op voor de BBC radio 1 zender, bestaande uit de nummers ‘Krisco Kisses’, ‘Two Tribes’, ‘Disneyland’, en ‘The World is My Oyster’. Ronde deze tijd verliet Jed O’Toole de band, en werd vervangen door de teruggekeerde Brian Nash.

http://www.youtube.com/watch?v=aQMacwFulcE

In februari 1983 werd de band uitgenodigd door het Britse Channel 4 programma om een videoclip op te komen nemen voor hun single ‘Relax’. Na de uitzending werd de Peel sessie op de radio herhaald, waarna er een nieuwe sessie werd opgenomen voor de BBC, bestaande uit ‘Welcome to the Pleasuredome’, ‘The Only Star In Heaven’ en ‘Relax’. Deze opnames, tesamen met de herhaling van de Tube videoclip, overtuigden Trevor Horn om de band in mei 1983 een contract te laten tekenen bij zijn platenmaatschappij ZTT Records.

http://www.youtube.com/watch?v=qDQMcj3ndXI

‘Relax’ kwam via ZTT in oktober 1983 uit en kreeg maar matige aandacht van de radiostations. In navolging van een optreden tijdens BBC’s Top Of The Pops steeg de single al snel naar de top van de Britse hitlijsten. Vanwege de hoes en de obscene teksten besloot disc jockey Mike Read (Radio 1) om tijdens de uitzending de single van de platenspeler te halen. Twee dagen later besloot de BBC om de single in zijn totaal te bannen. ‘Relax’ steeg direkt naar de nummer 1 positie en bleef daar 5 weken staan. De single stond nog in de hitlijst toen de opvolger, ‘Two Tribes’ uitkwam. Het nummer steeg net als ‘Relax’ naar de nummer 1 positie, en behield die plaats voor 9 weken. (dit was de eerste plaat die dat lukte sinds het uit 1978 daterende ‘You’re the One That I Want’ (John Travolta and Olivia Newton-John)). ‘Two Tribes’ ging meer dan 1,5 miljoen keer over de toonbank en werd daarmee een van de best verkochte Britse singles ooit.

Frankie Goes to Hollywood’s derde single, ‘The Power of Love’ (1984) was in tegenstelling tot haar voorgangers, een ballad. Ook dit nummer steeg naar de top, daarmee hun derde nummer 1 hit in successie zijnde. Als vierde single bracht FGTH de titeltrack van hun debuutalbum uit, getiteld ‘Welcome to the Pleasuredome’. Promotieposters bestempelden het nummer als hun vierde nummer 1 hit, helaas lukte dit net niet, ‘Welcome to the Pleasuredome’ piekte op de tweede plek. Gelijk kwamen de geruchtendat de band aan het afzakken was. In de 1,5 jaar daarop kwam er nog een single uit, ‘Disneyland’.

http://www.youtube.com/watch?v=JyySGANvRsI

In 1986 trad FGTH op tijdens het Montreux Rock Festival dat werd uitgezonden op de Britse tv. Tijdens dit optreden speelden ze twee toekomstige singles, ‘Rage Hard’ en ‘Warriors of the Wasteland’. Beide versies waren anders dan de uiteindelijk gereleaste singles. In de zomer van 1986 kwam ‘Rage Hard’ uit, en behaalde de 4e plaats in de U.K. Met ‘Rage Hard’ en ‘Warriors of the Wasteland’ was FGTH een hardere en minder flamboyante muzikale weg ingeslagen. Het album ‘Liverpool’ kwam in oktober van dat jaar uit en werd door de critici niet al te best ontvangen. De singles ‘Warriors of the Wasteland’ (No. 19) en ‘Watching the Wildlife’ (No. 28) deden het niet goed waardoor de geruchten steeds sterker werden dat de band het succes kwijt was. Na diverse ruzies tussen Johnson en de rest van de band, besloot Johnson uiteindelijk om de groep te verlaten.

http://www.youtube.com/watch?v=GaOvZwpfo7E

In 2003 bracht het VH1 programma “Bands Reunited” Johnson, Rutherford, Gill, Nash, en Mark O’Toole bij elkaar, in de hoop dat ze een optreden zouden geven tijdens de show. Echter, een reunie optreden zat er niet in. In 2004 vond er een 25th anniversary viering plaats voor Trevor Horn vanwege zijn bijdrage aan de muziekindustrie, in november werd er een speciaal concert georganiseerd in het Wembley stadion, alwaar 3 originele leden van FGTH optraden, te weten Mark O’Toole, Peter (Ped) Gill en Paul Rutherford en een ander voormalig bandlid, Jed O’Toole.Holly Johnson had via het internet laten weten niet mee te willen werken aan het concert. Er werd een open auditie opgezet, zanger Ryan Molloy was het resultaat daarvan.

Dezelfde line-up kwam in 2005 bij elkaar voor eentournee, ze speelden op diverse festivals in Europa. Na wat verwarring over de tourdata’s, liet de band via hun website weten dat veel van de data’s niet klopten. Hierna ging de band zich focussen op een nieuw album dat in 2007 uit zou moeten gaan komen. Echter, begin april 2007 kwam het nieuws naar buiten dat Gill, Rutherford, J. O’Toole en Molloy het verbod hadden gekregen om oud FGTH materiaal te spelen naast hun nieuw werk. Dit om problemen te voorkomen met Holly Johnson omtrend het gebruik van de naam Frankie Goes to Hollywood. Er werden meerdere concerten aangekondigd, maar in juni 2007 werden deze afgezegd. Hierna is verder weinig tot niks meer van de band vernomen.

Deel: