Tilburg, het is 20.10 uur. In de grote zaal van het 013 speelt vanavond Steve Miller in de kleine zaal Bombay Show Pig. Ik kan gelijk naar binnen voor de kleine zaal waar dat het bij Steve Miller er anders aan toe gaat, een lange rij mensen. Als ik de zaal binnen kom, 10 minuten voor aanvang, is deze geheel leeg.
Exact om 20.30 komt het Belgische Gentlemen of Verona het podium op. Vuige rauwe klanken knallen direct vanaf het podium de zaal in. De zangeres (Debby Termonia) is een aandachttrekker, er straalt zo veel dynamiek vanaf dat je bij te langzaam knipperen van je ogen memorabele bewegingen mist! Op hun Facebook pagina staat de zin; ” How Iggy pop would sound like if he was born as a woman “. Daarnaast zie en hoor ik PJ Harvey ook in haar. Dit is een band die ik graag vaker in het Nederlandse popcircuit zie komen. Een act, presentatie en goede nummers staan garant voor een optreden waar je de navolgende dagen over blijft praten.
Na een goed half uur is het gedaan en bedankt de band de aanwezige bezoekers. Gelukkig is de zaal redelijk gevuld en de DJ start zijn eerste plaat (heerlijk, een plaat die kraakt en over kan slaan!).
Wanneer de klok 21.30 aangeeft zet de DJ zijn plaatje stil… en het blijft stil, niet benauwd of dood stil maar sereen stil. Sommige kijken elkaar aan en wanneer de wc deur piept en kraakt lacht er een aantal. BSP komt het podium op en het licht gaat op dim, liefjes zingt men het eerste nummer. Een heerlijk uur volgt met mooie nummers met kleine anekdotes en met gejuich vanuit het publiek (AJAX 3-1, waar kan je mee bezig zijn). Maar naast het voetbal juichen we natuurlijk voor de band, na een cover van Beck volgt nog een gast optreden van de drumster (Dani van Galen) van ‘The Jacks’. ‘Don’t you want somebody to love’, van Jefferson Airplane volgt als cover en misstaat totaal niet.
Het publiek gaat erachter staan en diegene die het kennen zingen zachtjes mee.
Wanneer het eind van de set eindigt geeft de lichtman (Xander Winkel) een showtje. Sowieso is het mooi om te zien dat een lichtman helemaal op kan gaan in de muziek, hij bespeelt de knoppen als een waar instrument. Om 22.30 is het tijd om te gaan, buiten kom ik hordes mensen tegen die naar Steve Miller zijn geweest.
