Bij binnenkomst in Ekko is het al druk. Kinderen rennen op en neer, de volwassenen kletsen gezellig bij. Er hangt een ongedwongen sfeer zoals een zondagmiddag hoort te zijn. Vrienden, familieleden en fans zijn massaal gekomen om mee te feesten met de release van het eerste album ‘About the Sun and how the Seasons change’ van de Utrechtse band Pole Shift Survival Group.
Pole Shift Survival Group omschrijft zichzelf als een open source band met een manifest, waarbij iedereen die muziek speelt, zich kan aansluiten. De muziek is dan ook niet te vangen binnen één muziekstijl. Invloeden zijn er van onder andere de film Magnolia, de muzikale filosofie van Neil Finn (Crowded House) en het album ‘Figure 8’ van de Amerikaanse singer-songwriter Elliot Smith.
De bandleden, bestaande uit zanger/gitarist Frosty, tweede zang/gitarist Marnix Kuipers, toetsenist/zangeres Kathy Ziegler, Timon Grool op drums, basgitarist Walter Wilhelm en Door Raeymakers op percussie, zijn goed op elkaar ingespeeld en stralen van top tot teen, hier staan muzikanten die op hun eerste album meteen al een zeer volwassen geluid laten horen. Uiteraard komt zanger Frosty MET hoed ‘tevoorschijn’ tijdens het lied ‘Frostman’, wat een integer liedje is, waar ik kippenvel van krijg, zo mooi. Maar dat geldt voor meer liedjes, zoals ‘Real’, ‘About the Sun’ en ‘Sarah Searching’.
Tijdens de show wordt geheel duidelijk wat de bij binnenkomst ontvangen survival kit bevat: kinderen strooien de confetti over elkaar heen, gevallen confetti wordt weer bij elkaar geveegd en opnieuw omhoog gegooid. Mochten we ons als die tijd ingehouden hebben, dan is het halverwege tijd om een van de snoepjes (waaronder een banaantje) op te eten. Bananen zitten niet alleen in de survival kit: op het podium eten de muzikanten zonder dat je het eigenlijk goed door hebt, één voor één een banaan. Dankzij de nuttige survivaltips om het einde van de wereld goed te doorstaan, blijft ook de shaker niet in het zakje zitten: Let’s go bananas!
De plaat maakt de regenachtige zondagmiddag een stuk zonniger, en terwijl ik naar huis fiets, reist de muziek in de gedaante van de late zomer met me mee.
Foto’s (c) Armelle van Helden
