Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    zondag, augustus 17
    Trending
    • Album recensie overzicht: The Black Keys, Baest en meer
    • De wekelijkse New Music Friday Maxazine Playlist van 15 Augustus 2025
    • Wild Romance – Too Much is Never Enough
    • Blaudzun pakt Slottuin in Zeist volledig in
    • Extreme extreem fit in 013
    • Geschiedenis van The Beatles nog altijd heel tastbaar in Liverpool
    • Big Sexy – River of Shame
    • R&B-grootheden Joe en Dru Hill samen naar Rotterdam
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Fabrizio Cammarata & The Second Grace – Rooms
    CD Recensie

    Fabrizio Cammarata & The Second Grace – Rooms

    By Redactie11 april 2012

    Hij stond dit jaar nog op Eurosonic in Groningen en speelde vorig jaar op SXSW. Als singer-songwriter heb je jezelf dan zo ongeveer wel bewezen, en niet voor niets stond hij ook al in het voorprogramma van Iron & Wine. Cammarata mixt een voorliefde voor Dylan met Afrikaanse klanken en zeg een en ander op papier met passie. Toch slaat Cammarata met regelmaat een brug richting blues en zelfs andere wereldmuziek wordt niet geschuwd.

    ‘Rooms’ is zo’n typisch album voor bij het kampvuur op een zwoele zomeravond, flesje bier bij de hand en meetokkelen op de gitaar. Cammarata’s stem is verre van vervelend om naar te luisteren maar toch krijgt de Italiaan me na twee keer luisteren nog niet te pakken. ‘Rooms’ is niet eentonig, maar om een of andere manier is het album oppervlakkig. Niet dat oppervlakkig slecht zou zijn, maar voor mij is het niet weg gelegd.

    De Siciliaan doet een goede poging het publiek te overtuigen met zijn songs en ik geloof het direct als er drommen mensen vallen voor de charmante looks van de Italiaan, maar afgaande op de muziek is Palermo voor mij nog net een stapje te ver. Luister liever zelf naar zijn eerste single van het album ‘Alone and alive’ en bepaal je eigen mening. (5/10) (Panmondial/Rough Trade Benelux)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous Article+1 Maxazine
    Next Article tUnE-yArDs – My Country

    Related Posts

    Album recensie overzicht: The Black Keys, Baest en meer

    Wild Romance – Too Much is Never Enough

    Big Sexy – River of Shame


    RSS Muzikantenbank
    • Zanger vocalist zoekt band
    • Gitarist zoekt band in Amersfoort!
    • Moderne rockband zoekt toetsenist
    • Ervaren gitarist zoekt ambitieuze band/muzikanten
    • Moderne rockband zoekt gitarist
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.