‘Research & Developement’, het inmiddels tiende (!) album van de Belgische band Gorki, en we hebben hem voor onze neus. Of, voor onze kiezen moeten we zeggen, want de opvolger van ‘Voor de rijpere jeugd’ uit 2008 is weer wat meer terug naar de oorsprong van de Gentenaren. Gelukkig, want persoonlijk haakte ik de laatste jaren wat af bij de band van Luc de Vos en z’n mannen.
Op ‘Research & Developement’ staan 12 fijne tracks, wat meer in de stijl van het eerdere werk van inmiddels zo’n twintig jaren geleden. Hoewel voorheen veelvuldig vergeleken met de Tröckener Kecks kunnen de Kecks nu beter worden vergeleken met Gorki.
De controverse waarmee Gorki zijn nummers doorspekt is uitgesproken en melancholisch. Een nummer als ‘Satan’ geeft de man weer moed in de nacht, ‘Concorde’ en ‘Sirenen’ klinken als vanouds, terwijl nummers als ‘Kamikaze’, ‘Ik reis door de nacht’ en ‘Eddie Gelukszak’ doordrenkt zijn van de Radiohead-achtige rock. Soit, niet dat de Vos’ stem nu opeens zo is gegroeid, dat dan nu ook weer niet. In fel contrast, maar na enkele keren misschien juist het meest uitdagende nummer van de plaat, de rare eend in de bijt ‘Grote stoute Orka’, per toeval een vervolg op ‘Lieve Kleine Piranha’, wel erg antithesisch is met een van Gorki’s beste nummers.
Leuk gevonden van de band is het laatste nummer, ’88 procent’. Een wat psychedelisch aandoende wazige, door drugs beïnvloed lijkende, hymne over….. asperine… Hoewel we de proclamatie van cocaïne goed kunnen begrijpen. De kater zal hetzelfde zijn.
Feit is nog steeds dat Gorki met een Engelse tekst en misschien iets hardere gitaar het grootste Belgische talent is om wereldwijd door te breken. Helaas zit er een keerzijde aan deze uitspraak, want om een band na tien albums nog steeds een talent te noemen is dan weer erg eufimistisch. En misschien is juist dat wat Gorki toch nog steeds onversmaadbaar maakt. Puur! (8/10)(Lipstick Notes Records/PIAS)
