Ontstaan in 2008 in Londen, Engeland is [[Graffiti6]] begonnen aan een vliegende start. Door mijzelf ontdekt doordat [[3FM]] maar geen genoeg kon krijgen van het nummer ‘Stare Into The Sun‘ en het nummer bombardeerde tot megahit. Wat Graffiti6 nog meer te bieden heeft, en of er een glansrijke toekomst is voor dit duo? Na een avond in [[Paradiso]] is het duidelijk, kom maar op met die hits!
De mannen van Graffiti6 hebben vanavond hun duo ingewisseld, en met zes man (ok, 5 man en een vrouw) staat het podium in de kleine zaal van Paradiso stampvol. Ook in de zaal zelf is weinig ruimte over want de mannen hebben het helemaal uitverkocht. Lang niet slecht voor een band die ongeveer 18 maanden geleden begon.
Om acht uur komt de band op, zanger [[Jamie Scott]], door menig meisje in de zaal gedoopt tot ontzettend lekker ding, loopt in een wit, omgekeerd shirt met mouwen die omhoog worden gehouden door haarspeldjes en een, nu al een karakteristiek hoedje. Nog snel worden de laatste aanpassingen gemaakt, stekkers worden in de goede contacten gestoken en Jamie begint nerveus als afleiding voor het publiek te vragen of we er zin in hebben. Aan enthousiasme geen gebrek. Als de band dan klaar is met opzetten kan het dak van Paradiso eraf. De jonge, frisse band heeft veel zin in vanavond, en als het publiek dan ook leuk mee blijkt te doen zie je de gezichten op het podium rustiger worden en komt de show er alleen maar beter af.
Er worden alleen maar eigen nummers gespeeld, op een cover na, ‘I Gotta Feeling’ van [[The Black Eyed Peas]] blijkt ook totaal geen probleem voor de mannen (en de vrouw) op het podium en ook het publiek laat zich van zijn beste kant zien en doet vrolijk mee. Dan zijn de liedjes op en gaat de band van het podium af, zoals het hoort breekt het publiek de zaal af en al snel staat de band weer op het podium. Dan komt toch het moment waar iedereen stiekem op heeft zitten wachten, ‘Stare Into The Sun’ het nummer waar iedereen de band van kent wordt ingezet. Luidkeels wordt er mee gezongen en bij het refrein roept Jamie “You wanna sing this part, right?” waarna vanuit het publiek een instemmend gegil komt. Jamie houd zijn mond en het publiek gaat los. Bijna lijkt het of de band nog nooit eerder zoiets heeft mee gemaakt, de glimlach op de gezichten lijkt niet meer weg te kunnen gaan.
Nog een laatste liedje, een stil, ingetogen nummer waar Jamie zich verplaatst van midden op het podium naar een plekje achter de toetsen, gevoelig zint hij voor ons ‘Over U’ een nummer dat niet zozeer echt bij de klanken van Graffiti6 passen maar ons wel laten horen dat Jamie Scott niet alleen een mooi gezichtje is, maar ook zeer zeker kan zingen.
De band gaat af, het publiek loopt de zaal uit, tenminste, dat is de bedoeling. Ons was beloofd dat er gesigneerd zou worden, en dat gebeurd ook, met een stand naast de ingang van de zaal is het bijna onmogelijk om tussen de (vooral vrouwelijke) fans door te komen. Ik geef me over, heb ook even mijn fan-girl moment en vraag Jamie om zijn handtekening. Twee keer, een voor op het kaartje met foto die ik net in mijn handen gedrukt heb gekregen en een keer voor op de setlist, die ik nog snel heb weten te bemachtigen. Eenmaal door de drukte heen is het alleen maar nagenieten en hopen dat die cd niet te lang op zich laat wachten.
Foto’s (c) 2010 Stephen Hotsma
