Jaaa!!! Eindelijk. Langzaam door de stapels demo’s heen aan het werken, kom ik opeens deze tegen. “The Reverend Peyton’s Big Damn Band”. Bluegrass, slide guitar, snaren drum en een heerlijk knauwend accent uit Indiana. Country ten voeten uit. Daarbij, een schitterende website (check die foto’s! – www.bigdamnband.com). Ze zitten op Twitter en op Facebook. Ik volg. En dat kan ik u, als u van country houd zoals ik dat doe (hoe rauwer, hoe beter).
The “Reverend Peyton’s Big Damn Band” is rauw. Muzikaal niet vernieuwend, misschien, maar een zeer aangename frisse wind in de slide-blues-wasbord-wereld. Seasick Steve, kent u die nog? Met zijn geniale vertolkingen op zijn 3-snarige gitaar.. schitterende beelden. Eventjes een linkje hoor, dat mag toch wel? Cut my Wings van Seasick Steve.
Die Seasick Steve en “The Reverend Peyton’s Big Damn Band” kunnen wat mij betreft in één adem genoemd worden. Pioneers van de Delta Blues, Indiana Bluegrass. Een must voor de liefhebber van alles wat ongepolijst de cd op wordt geknald! (8/10)
