Hands in Motion brengt traditionele percussie tot urbane bloei
Hands in Motion bestaat uit drie percussievirtuozen. Juist in de smeltkroes van de stad Brussel hebben zij percussie de plaats gegeven die zij verdient. Niet in dienst van, maar juist als iets waar muzikaal alles om draait. Met hun debuutalbum ‘Dawn’ brengen zij een unieke blend van melodieuze, groovy en organische trance-geïnduceerde muziek. Hands in Motion brengt traditionele percussie tot urbane bloei.
Robbe Kieckens is een rasmuzikant. En ook een rasverteller. En dat ondanks het feit dat zijn muziek lyric-loos is. Of misschien juist dankzij… zodat hij nu alles kan vertellen wat hij normaal via zijn percussie doet, samen met zijn maten Simon Leleux en Falk Schrauwen. Zo vertelt Robbe enthousiast over hun album ‘Dawn’. En meer dan dat: “Het is het hele proces, die zoektocht naar muziek die vertrekt vanuit percussie, vanuit onze instrumenten, en wat wij daarmee willen doen. Instrumenten die we in onze Westerse traditie meestal ten dienste stellen van de melodie. Juist die instrumenten wilden we eens laten bloeien zoals we ze zelf al jaren in ons kotteke bespelen.” Hij glimlacht tevreden. “Die instrumenten naar voren brengen, alle mogelijkheden exploreren, diep te mogen gaan in ritmische complexiteit en klankmogelijkheden. Dat is heerlijk.”
Hands in Motion is begonnen met Simon Leleux en Robbe Kieckens. “Simon is iemand die zich bijna volledig heeft gericht op de doholla“, de basversie van de darbuka, beide van Arabisch-Islamitische oorsprong. “Bijna alles wat hij doet alles staat in functie van dit instrument.” Robbe omschrijft zichzelf als meer eclectisch. “Ik heb mijn roots in de Afrikaanse percussie. Ik ben daar ook opgegroeid. Ik heb uitstapjes gedaan naar Latijns Amerikaanse percussie en flamenco en ben toen tot Midden-Oosterse percussie gekomen.” Daarin hebben de twee elkaar gevonden, in ensembles waarin ze samen speelden. “Ik spreek dan wel al over meer dan tien jaar terug.“
En toen is volgens Robbe “die droom ontstaan: Kunnen we niet iets doen met alleen percussie? Met muziek componeren die echt alleen door percussionisten bespeeld wordt? En gebruik maken van het trancy effect ervan, met een groove, die de onderbuik aanspreekt, en ook de benen? Iets wat wel gecomponeerd en bedacht is, maar tegelijk ook sterk speelt op het gevoel?” Zo’n vijf jaar geleden kreeg hun droom meer gestalte. Falk Schrauwen voegde zich bij het duo en er werden wat concerten gespeeld. “Tijdens Covid besloten we om er echt voor te gaan. Om een afgebakend repertoire te gaan maken dat als één geheel moest gaat klinken op plaat.”
En dat werd het album ‘Dawn’, met zeven tracks. “Sommige nummers zijn echt van voor tot achter gecomponeerd en op plaat gekomen zoals ze bedacht zijn. Maar bij de meeste kwamen Simon of ik met een aantal grooves af, waarbij we wat vage ideeën hadden over de verdere invulling en instrumentatie. Echt een zoektocht, een creatief proces met z’n drieën.” Een proces waarbij er ook veel credits gaan naar hun producer Frederik Segers. “ Hij heeft een specifieke kleur geven aan de muziek. Zo heeft hij in het nummer ‘Unison’ een nieuwe elektronische laag gebouwd, die de sound echt anders heeft ingekleurd.” Het is onder meer die kruisbestuiving tussen traditionele percussie en urbane weergave die het album ‘Dawn’ zo uniek en spannend maakt. “Zo heeft Falk een pedal board samengesteld met gitaar effecten. Die gebruikte hij op de traditionele instrumenten, met pitch, reverbs, delay… Ook wij zelf zijn soms verbaasd geweest over de dingen die er uitkwamen.”
Na de release van de plaat heeft Falk overigens de band verlaten. “Hij heeft die keuze gemaakt en is een andere weg ingeslagen.” Hij heeft al een opvolger in de persoon van Célestin Massot die ook deel uit zal maken van de live formatie.
Alles in Hands in Motion, en dus ook op ‘Dawn’, draait om percussie, om ritme. Ritmes en composities die zijn ontleend aan bestaande tradities. Maar veel meer zijn dan een mengeling of optelsom. “Je kunt ons album dan ook niet geografisch duiden. Als ik dat wel moet doen, dan zeg ik Brussel. Het is Brusselse muziek geworden.” Dat vraagt om een toelichting. “Allereerst omdat onze muziek daar is ontstaan. En omdat Brussel een toffe smeltkroes is van culturen die van over de hele wereld komen. Wij hebben die vocabularia geabsorbeerd en zijn zelf ook verder op zoek gegaan.” Robbe ontleed de oorspronkelijke elementen van de plaat: “Het heeft referenties van heel traditionele stijlen. Vooral uit het Midden Oosten en ook wat uit Zuid-India. Maar er ook zit mijn hele Afrikaanse achtergrond in. En de Afro en Zuid-Amerikaanse achtergrond van Falk.” Robbe leunt beschouwend achterover. “Maar tegelijk heeft het ook iets heel urbaans, stedelijk, hedendaags, met die elektronische lagen en effecten.” Het drietal dacht daar niet bewust over na. “Nee, in het samen musiceren is dat naar boven gekomen.”
Het maakt ‘Dawn’ tot een opvallend veelzijdig album. Maar of er toch één nummer is dat de band het best belichaamd ? Robbe denkt, wikt en weegt: “‘Haifa’. Dat heeft zowel improvisatie, compositie als ook een groove. En maakt tegelijk ruimte voor een brede zoektocht naar klank, en waar ook nog heel veel energie inzit.” Hands in Motion in één zin, zo lijkt het. Maar: “We wilden ook een suite maken. De eerste drie nummers zijn representatief voor de richting: Met ‘Masmoudi’ eerst een rustige groove neerzetten, in ‘Mirindi’ meer klank en sfeer gaan opbouwen: het is heel filmisch, een woestijnachtig landschap met een grote karavaan die daar door trekt. En dat we dan eindigen met het explosieve van ‘Echo’.”
Robbe nadert de kern van Hands in Motion. “We proberen een bepaalde sfeer op te roepen, een soort reis naar een imaginaire wereld. Melancholisch, dromerig en hoopvol. En ‘Dawn’ is het bewuste begin. Vandaar de titel. Onze eerste stapjes in de wereld als Hand in Motion. Met perspectief op een heel universum dat zich nog kan openen.” Er zijn al nieuwe ideeën. “Bijvoorbeeld om iets met zang te doen.”
Maar men wil eerst dit album goed in de wereld zetten. “Het is een lang proces geweest. We hebben eigenlijk een nieuwe taal moeten uitvinden. Een diepgaand onderzoek, een intens creatief proces, waarbij we ook niet veel voorbeelden hadden waar we naar kunnen kijken.” Een uniek proces en een uniek geluid dus. “Daarvan willen we nu eerst eens de vruchten eens gaan plukken.” Hands in Motion brengt traditionele percussie tot urbane bloei.
