Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we vandaag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Jeremy Rose – Infinity II
Bij saxofonist Jeremy Rose gaat het niet zozeer om de structuur van een track, maar veel meer om een gevoel dat muziek kan oproepen. Zo begint ‘Infinity II’ met de elektronica van ‘Full Moon’ dat ongemerkt overgaat in de tweede track op het album, ‘Futures’. Klanklandschappen die in elkaar overlopen en uitmonden in het eerste stuk dat wel meer ‘body’ heeft dankzij de drums van Tully Ryan en de repeterende synth patronen van Ben Carey. In ‘The Great Wave of Kanagawa’ horen we het handelsmerk van Rose: het lyrische spel, de rijke toon en het lef waarmee de Australiër speelt. Helaas is het een van de weinige meer interessante stukken op dit album, dat bijna eindeloos voortkabbelt (de titel van het album is accuraat gekozen). Rose heeft een prijzenkast vol awards, maar de diepere intentie van dit werk, ontgaat ons. Nergens wordt het spannend, nergens wordt duidelijk waarom deze plaat is gemaakt. Zoals met tal van albums waar ambient, soundscapes, elektronische muziek en jazz met elkaar worden vermengd, strandt ook dit ‘Infinity II’ in oeverloos meditatief geneuzel. Tip: luister eens naar ‘Daughter of the Seas’. Zoveel beter. (Jeroen Mulder) (5/10) (Jeremy Rose)
Aya Nakamura – Destinée
Aya Nakamura presenteert met ‘Destinée’ een album waarin persoonlijke groei, emotionele reflectie en artistieke ontwikkeling centraal staan. Nummers zoals ‘Kouma’, ‘Baddies’ en ‘Désarmer’ tonen haar vermogen om afrobeats, R&B en elektronische pop samen te brengen in een coherente productie. Haar stem is het centrale instrument dat de melodieën en emoties draagt, terwijl de gastbijdragen van artiesten zoals Kali Uchis en Shenseea extra variatie toevoegen. Het album onderzoekt thema’s als identiteit, relaties en keuzes in het leven, en balanceert tussen dansbare ritmes en introspectieve momenten. De productie is helder en krachtig, met aandacht voor dynamiek en sfeer, waardoor het album zowel geschikt is voor energiek luisteren als voor meer contemplatieve momenten. Hoewel sommige ritmische patronen doen denken aan eerdere werken van Nakamura, laat dit project zien dat ze haar geluid verder aanscherpt en verfijnt. ‘Destinée’ voelt als een volwassen hoofdstuk waarin Nakamura haar publiek uitnodigt om mee te groeien met haar artistieke visie en persoonlijke perspectief. Het album versterkt haar positie als een toonaangevende stem in de hedendaagse popmuziek. (Elodie Renard) (8/10) (Warner Music France)
Oneohtrix Point Never – Tranquilizer
‘Tranquilizer’ van Oneohtrix Point Never is een zorgvuldig samengesteld album dat zich kenmerkt door lagen van samples, texturen en geluiden uit oude archieven en hardware. Nummers zoals ‘Lifeworld’, ‘For Residue’ en ‘Cherry Blue’ creëren een organische maar vervreemdende luisterervaring waarin onverwachte overgangen en ritmische fracties elkaar afwisselen. Het werk onderzoekt thema’s als herinnering, herhaling en betekenis in geluid, waarbij abstracte structuren een emotionele resonantie behouden. De productie is subtiel maar rijk en laat elke luisterbeurt nieuwe details en lagen ontdekken. Het album luistert als een droom waarin geluid en intentie elkaar ontmoeten, en waarin de luisteraar wordt uitgenodigd om te reflecteren op de manier waarop geluid betekenis krijgt. Het is een project dat tijd en aandacht vraagt, maar dat beloont met een unieke klankwereld waarin nostalgie en experiment hand in hand gaan. De combinatie van minimalistische structuren en zorgvuldig geplaatste melodieën zorgt voor een evenwichtige en diepgaande ervaring. ‘Tranquilizer’ is daarmee een bijzonder voorbeeld van hedendaagse elektronische muziek die zowel intellectueel als emotioneel betrokken maakt. (Elodie Renard) (6/10) (Warp Records)
De La Soul – Cabin in the Sky
Het album ‘Cabin in the Sky’ van De La Soul is een project waarin herinnering, respect en reflectie centraal staan. De single ‘The Package’ opent het album en laat zien hoe de groep hun kenmerkende lyrische stijl combineert met actuele thema’s als verlies, nalatenschap en verbondenheid. Nummers zoals ‘Flying Machines’ en ‘Golden Age’ benadrukken de samenwerking met gasten als Nas, Common, Killer Mike en Black Thought, die de emotionele diepgang van het album versterken zonder de focus op De La Soul te verleggen. De productie combineert warme, soulvolle beats met een moderne hiphopklank, waardoor het geheel zowel vertrouwd als fris klinkt. Het album balanceert tussen energieke tracks en ingetogen, reflectieve nummers, en laat zien dat de groep nog steeds relevant is in het hedendaagse landschap. De combinatie van nostalgische elementen en vernieuwende invloeden zorgt voor een coherent en betekenisvol luisterwerk dat zowel oude fans als nieuwe luisteraars aanspreekt. ‘Cabin in the Sky’ is een eerbetoon aan het verleden en een demonstratie van voortdurende creativiteit en samenwerking. (William Brown) (8/10) (Mass Appeal)
The Beatles – Anthology 4
Het album ‘Anthology 4’ van The Beatles presenteert een verzameling zeldzame opnames, demo’s en alternatieve versies van bekende nummers zoals ‘Free as a Bird’ en ‘Real Love’. De opnames zijn zorgvuldig gerestaureerd waardoor de zanglijnen duidelijk en helder klinken, terwijl de historische sfeer van de studio-opnames behouden blijft. Het materiaal geeft een uniek inzicht in de creatieve processen van de band en laat de ontwikkeling van vroege schetsen tot definitieve versies horen. Hoewel sommige fragmenten varianten zijn van eerder uitgebracht materiaal, biedt het album een rijk en gevarieerd luisterlandschap dat fans zowel nostalgie als ontdekkingsdrang brengt. De combinatie van rauwe studiofragmenten en meer gepolijste takes maakt de luisterervaring afwisselend en verdiept het begrip van het oeuvre van de band. Voor verzamelaars is dit een waardevolle aanvulling, terwijl nieuwe luisteraars vooral een historische reis beleven. Het album nodigt uit tot aandachtig luisteren en herbeluisteren, omdat details en subtiliteiten steeds opnieuw opvallen. ‘Anthology 4’ functioneert als een document van reflectie, archivering en het bewaren van muzikale geschiedenis. (Anton Dupont) (7/10) (Apple Records)
