Momenteel draait de film ‘Deliver Me From Nowhere‘ in de bioscopen over de periode dat Bruce Springsteen het album ‘Nebraska’ opnam. Een album uit 1982 dat in feite een demo is die hij in de slaapkamer van een gehuurde woning in Colts Neck, New Jersey opnam met een toen vrij nieuwe 4 sporenrecorder. Met de bedoeling om dit later in de studio met The E Street Band uit te werken tot een band album. Echter Springsteen was niet tevreden over het resultaat. Waarop hij besloot om de demo dan maar als volwaardig album uit te brengen. Zijn eerste solo album zonder The E Street Band werd weliswaar niet zo’n hit album als dat voorganger ‘The River’ en opvolger ‘Born In The U.S.A.’ waren, maar het album verwierf wel een cultstatus onder critici en fans. Met het oog op de film is het album nu opnieuw uitgebracht als boxset met daarbij bijzondere extra’s.
Met als meest bijzondere extra de band versie van nummers van het album, genaamd ‘Electric Nebraska’. Vier decennia werd er over gespeculeerd hoe die zou klinken, terwijl Springsteen zelf het bestaan ervan ontkende. Tot voor kort toen hij de tapes ervan terug vond. In de nieuwe boxset ziet het alsnog het daglicht. Waarop blijkt dat niet eens alles daarvan zoveel anders klinkt. De titeltrack klinkt weliswaar voller met lichte begeleiding van pianospel van Roy Bittan, bass van Gary Tallent en zachte drums van Max Weinberg. Ook op ‘Mansion On The Hill’ is het orgelspel van Danny Federici een mooie toevoeging, maar heel veel verschilt het niet van de eerdere versie. Daarentegen klinken ‘Altantic City’ en ‘Johnny 99’ als een voorbode van hoe het later tijdens concerten met The E Street Band werd gespeeld. ‘Open All Night’ en ‘Reason To Believe’ krijgen meer een rockabilly benadering in de elektrische versie. Evenals de vroege versie van ‘Born In The U.S.A.’ die meer rockt dan de geproduceerde synthesizer versie die twee jaar later zou worden uitgebracht. De enige track waarbij dat geen verrijking is, is ‘Downbound Train’, ook een nummer dat pas twee jaar later op ‘Born In The U.S.A.’ zou verschijnen. De uiteindelijke melodielijn die het nummer op dat album heeft gekregen, is hier nog afwezig. Het klinkt hier als een punkrock versie, maar het minst de emotie, en de tekst komt beter tot zijn recht in de uiteindelijke versie uit 1984. Daaruit blijkt dat Springsteen daarin toen de juiste keuze heeft gemaakt.
Naast ‘Electric Nebraska’ is er ook een schijf met voornamelijk demo’s die het album toen niet haalde. Ook hier weer de vroege schets van ‘Born In The U.S.A.’ die fans al kenden van een eerdere uitgave op de boxset ‘Tracks’ uit 1998. De punkversie van ‘Downbound Train’ komt hier ook akoestisch voorbij. Evenals ‘Working On The Highway’ dat zeker wel een toevoeging is in deze sobere akoestische versie. Ook interessant is de verontrustende titel ‘Child Bride’, dat een voorbode bleek te zijn op ‘Working On The Highway’. Ondanks de verontrustende titel is het een prachtige compositie. Evenals het kleine liedje ‘Gun In Every Home’.
Naast deze demo disc, ‘Electric Nebraska’ en het album zelf, bevat de box ook een Blu-ray en audiodisc van een opnieuw gefilmd optreden van Springsteen die anno 2025 het album integraal speelt. Gefilmd door zijn vaste regisseur van dienst Thom Zimny. Het is interessant, omdat hij ‘Nebraska’ nooit eerder integraal live heeft uitgevoerd. Maar ook blijkt zijn inmiddels oudere stem perfect bij het materiaal te passen. Vooral ‘Highway Patrolman’ en het autobiografische ‘My Father’s House’ kregen daarmee een extra lading.
Natuurlijk zijn dit soort boxsets vooral interessant voor de doorgewinterde fan, en dat is bij deze box niet anders. Voor de doorsnee luisteraar is het enkele album zoals die is uitgebracht in 1982 voldoende. Voor fans is het interessant om nu de ontwikkeling van nummers terug te kunnen horen uit deze periode, en om eindelijk een idee van ‘Electric Nebraska’ te krijgen. Na al die jaren heeft Bruce met deze box wel zijn fans op hun wenken bediend. (8,0/10)(Columbia)