De Britse singer-songwriter Justin Hayward, die vooral bekend werd als frontman van The Moody Blues, gaf woensdagavond een indrukwekkend concert in de Grote Zaal van het Muziekgebouw in Eindhoven. De 79-jarige muzikant bewees dat zijn stem en spel door de jaren heen niets aan kracht hebben ingeboet.
Voor aanvang van Haywards optreden mocht het publiek genieten van een solo-optreden van Mike Dawes. De Engelse gitaarvirtuoos, pakte het publiek in met zijn unieke fingerstyle-technieken met nummers als ‘Somebody That I Used to Know’ van Gotye en Van Halen’s ‘Jump. Dawes wist met zijn technische meesterschap de zaal in vervoering te brengen. Dawes, in 2017 en 2018 werd uitgeroepen tot beste akoestische gitarist ter wereld, speelt een belangrijke rol in Haywards live-band en is te horen op verschillende van diens releases. Maar ook solo was de Brit absoluut een openbaring en wellicht een tip voor het Bridge Guitar Festival.
Na een korte pauze opende Justin Hayward persoonlijk met ‘Driftwood’, maar niet voordat het publiek hem een spontaan verjaardagslied had toegezongen voor zijn 79ste verjaardag, die hij de dag ervoor had gevierd. Het werd een emotioneel moment dat de warme band tussen artiest en publiek direct duidelijk maakte.
De volledige band voegde zich vervolgens bij Hayward op het podium. Naast Mike Dawes op gitaar verzorgden Julie Ragins op toetsen, zang en percussie, en Karmen Gould op toetsen, percussie en dwarsfluit de begeleiding. Gitarist Josh Johnson was aanwezig als roadie en speelde mee tijdens enkele nummers.
Met ‘Lovely to See You’ en het klassieke ‘Tuesday Afternoon’ gleed de avond moeiteloos verder. Tijdens het derde nummer ontstond een opvallend moment toen beide toetsenisten gezamenlijk achter één synthesizer plaatsnamen, waarna Karmen Gould halverwege overstapte op dwarsfluit. Deze instrumentwisselingen zouden de hele avond kenmerkend blijven voor het dynamische karakter van de show.
Na het vierde nummer, ‘Living for Love’, deelde de voor zijn leeftijd nog perfect zingende Hayward een persoonlijke herinnering met het publiek. Hij vertelde dat het mogelijk al in de jaren zestig was dat hij voor het eerst in Eindhoven optrad, waarmee hij de historische band met de stad benadrukte.
Justin vertalde na ‘Hope and Pray’, toen de band het podium verliet, een anekdote over een karaokeavond. Hij beschreef hoe een man in een bar ‘Nights in White Satin’ zong, waarna hij had voorgesteld dat hij ‘My Funny Valentine’ zou zingen als hij het nummer zou zingen. Het verhaal werd met humor verteld en gaf een inkijkje in Haywards spontane persoonlijkheid.
De setlist bevatte een uitgebreide medley van nummers van The Moody Blues en uit Haywards solowerk. Geleidelijk sloten de bandleden zich één voor één weer aan bij de artiest op het podium. Bij ‘The Voice’ keerde als laatste Josh Johnson terug, waarbij Karmen Gould de toetsen bespeelde en Julie Ragins percussie verzorgde. Voor ‘Blue Guitar’ wisselden de muzikanten opnieuw van positie, wat de flexibiliteit en het talent van de formatie onderstreepte.
Tijdens ‘Your Wildest Dreams’ zorgde een goed getimede samenwerking tussen Mike Dawes en Karmen Gould voor een verrassend moment. Dawes instrueerde haar op het laatste moment om een specifieke toon uit zijn gitaar te halen, een kleine maar effectieve gimmick die de aandacht van het publiek trok.
Het repertoire bevatte naast Moody Blues-klassiekers als ‘Question’ en ‘I Know You’re Out There Somewhere’ ook het magistrale ‘Forever Autumn’ uit Jeff Waynes muzikale versie van ‘War of the Worlds’, waarop Hayward destijds de originele vocalen verzorgde. Dit nummer blijft een favoriet onder zijn fans en werd met passie gebracht, waarna een terechte ovatie hem ten deel viel.
Na het indrukwekkende ‘Nights in White Satin’ verliet Hayward het podium niet eens, maar vervolgde direct met de toegift. ‘The Story in Your Eyes’ en ‘I Know You’re Out There Somewhere’ sloten een avond af waarin nostalgie en vakmanschap hand in hand gingen.
De muzikant toonde zich in uitstekende vorm en wist met zijn band een evenwicht te vinden tussen respectvolle uitvoeringen van klassiek materiaal en verfrissende arrangementen die de nummers nieuw leven inbliezen. Een levende legende, en weer in Eindhoven.