De Belgische chansonnier van Italiaanse komaf Salvatore Adamo, nog altijd de bestverkopende artiest uit België streek afgelopen zaterdagavond neer in een uitverkocht muziekgebouw te Eindhoven. Ondanks zijn zeer respectabele leeftijd van 81 blijft de beste man bezig met zingen en nieuwe muziek maken. Ruim 60 jaar na zijn eerste successen blijft Adamo aan de gang: “Ze zullen me van het podium moeten duwen.”
Zelf grapte hij deze avond dat hij hoopt nog een jaar of 20 mee te kunnen. Aanwezigen in Eindhoven konden er om lachen, maar als je puur zou kijken naar hoe hij op het podium bewoog en nog altijd zijn noten wist te halen, kon er niets meer dan respect van af.
Openend met twee van zijn bekendere nummers ‘C’est Ma Vie’, wat de meeste hier zullen kennen als ‘Het Laatste Rondje’ van André Hazes en ‘Sans Toi, Ma Vie’. Hiermee zat de stemming er gelijk goed in en het gros van de zaal zong, al dan niet fonetisch lekker mee. De fitheid van Adamo viel op. Hij shuffelde, sprong en rock ‘n’ rollde er nog op los.
Niet alleen zijn klassieke werk kwam aan bod, ook zijn nieuwste song ‘Ma Belle Jeunesse’ kwam onder andere voorbij, alsook het prachtige ‘Le Monde A Mal’, wat overigens ook al 20 jaar oud is; maar ook 20 jaar na zijn grootste successen. Een prachtig aangrijpend nummer waarin Adamo ook één van zijn sterkste vocalen prestaties gaf deze avond. Wat een kracht heeft hij nog.
Daarnaast sprak hij tussen de nummers door in het Nederlands, met af en toe wat moeite, het publiek toe en legde bij sommige nummers uit hoe deze zijn ontstaan. Het bleef niet alleen bij het Frans en Nederlands, ook zong hij stukjes Duits en een aantal Spaanstalige nummers. Kortom alles uit zijn lange carrière had een plekje in de set gekregen. Ook werd er ruimte gemaakt voor vooral dames die naar voren kwamen om Adamo wat te overhandigen of een cd te signeren. Hij verontschuldigde zich dat de show even kort stil lag hierdoor, maar nodigde er grappend eentje uit voor het ontbijt de dag erna voor hij verder ging.
Uiteraard ontbraken ‘Tombe La Neige’, en ‘Vous Permettez Monsieur’ niet. Laatsgenoemde kwam na een gevoelige uitvoering van ‘Inch Allah’ waarvoor hij terecht een staande ovatie kreeg. Hij zei daarna dat hij niet op een droevige noot wilde eindigen waarna zijn bekendste nummer werd ingezet.
Na ruim twee uur en een kwartier gespeeld te hebben kwam er dan toch helaas een einde aan een memorabele avond. Een der grootmeesters van het chanson bewees in Eindhoven dat leeftijd slechts een getal is en dat rustiger aan doen of een show iets inkorten niet in zijn woordenboek voorkomt. Er viel dan ook maar op één manier te eindigen. Adamo, chapeau!