Zeventien jaar na hun laatste album ‘Mystery Repeats’ zijn Pete Philly & Perquisite weer terug met nieuwe muziek. Ouder en wijzer, maar gelukkig net zo energiek als vanouds. Door de ziekte van Lyme is zanger en rapper Pete Philly jaren uit beeld geweest. Met het album ‘Eon’ komt er dan toch een langverwachte derde album van een van Nederland’s meest bejubelde liveacts.
In interviews heeft het duo aangegeven dat ‘Eon’ een stuk positiever is dan ‘Mystery Repeats’ en ‘Mindstate’, hun vorige albums. De zwaarmoedigheid is verdwenen en dat hoor je inderdaad terug in zowel de teksten van Pete Philly als de instrumentale producties van Perquisite. Op ‘Enter’ legt Pete direct uit dat hij zich nog nooit zo vrij heeft gevoeld en dat er een nieuwe tijd is aangebroken. Dertig seconden later pompt de hitsingle ‘Hot Sauce’ in die precies aanhaalt wat het duo rond in de 2000’s zo populair maakte – aanstekelijke energie op de plaat en op het podium.
Opvallend is de vele ruimte voor zang. Producer Perquisite weet uit verschillende muziekstijlen elementen te gebruiken, die samen een mooie ondergrond voor de harmonieën van de vocalist vormen. Zo is de titeltrack ‘Eon’ letterlijk een lofzang naar Pete Philly’s dochter en grenst de muziek aan poppy R&B of Neo-Soul. Een statement dat dit hiphopduo zich niet laat vangen door het stigma van rappen met samples. Zo is ‘Mayhem’ juist een theatrale uiting van de melancholie die vorige albums uitdroegen. De dramatische vocalen van zangeres Naaz zorgen voor een haast punk- of rock-achtig geluid, maar wel met cello op de achtergrond. Het is die gelaagdheid wat het tweetal nog steeds kenmerkt.
Natuurlijk moet er ook gerapt worden. Pete Philly is één van de meest bekwame rappers die Nederland rijk is – en dit hoor je terug op Eon. De speelse, Jazz-achtige manier waarop hij met ritme speelt komt perfect tot uiting op het nummer ‘Spiffy’, waar aan het einde zelfs een heuse trompetsolo verschijnt. De plaat verdient eigenlijk meer van dat soort spontane verrassingen, vooral met een kwalitatieve producer zoals Perquisite – die solo filmmuziek componeert en zelfs Jeangu Macrooy’s inzending voor het Eurovisie Songfestival produceerde. Gelukkig biedt het album voldoende verrassing voor de oplettende luisteraar.
Wie Eon als hiphopplaat beschouwt, komt misschien slechts tot een voldoende. Maar een bredere muziekliefhebber begrijpt dat de muziekstijl niet kan bestaan zonder invloeden van Jazz, Soul en R&B. Dit derde album is de zoektocht naar een volwassen Pete Philly & Perquisite, na vele jaren in de schaduw weer klaar voor een nieuwe tour. Een veelzijdige plaat van Nederlandse bodem. (8/10) (Unexpected Records)
