Afgelopen weekend was het tijd voor de derde keer Country to Country in Nederland. Dit
country muziek festival vond voor het laatst in 2020 plaats. Nu, vier jaar later, stonden de
grootste country fans van Nederland weer te popelen om hun favoriete artiesten te zien.
Halle Kearns
De allereerste act van de dag was de zangeres Halle Kearns. Als opener van de dag stond zij op de Second stage. Terwijl het publiek beetje bij beetje naar binnen kwam, begon Kearns aan haar akoestische set.
Nadat ze twee nummers had gespeeld, raakte de zangeres geëmotioneerd. Ze had een aantal mensen in het publiek gespot die met haar mee zongen en dat terwijl ze nog nooit eerder in Europa was geweest. Dit vond ze zo speciaal dat ze er even een traantje van moest wegpinken. Daarna zette ze het nummer ‘Margarita’s’ in, waarbij ze vertelde dat dit de eerste keer was dat ze dit nummer live voor een publiek speelde. Een hele vrolijke set van een half uurtje was een goed begin van de dag die nog moest komen.
Introducing Nashville
Als eerste act op de Main stage stond Introducing Nashville gepland. Dit was geen band of soloartiest, maar een tourcollectief. Dit was ontworpen om het publiek een inkijkje te geven in de ‘writing rounds’ zoals die er in Nashville uitzien. Dit keer waren er drie artiesten op het podium te zien: Greylan James, Lauren Watkins en Karley Scott Collins. Alle drie speelden zij drie van hun eigen nummers, waarbij ze bij ieder nummer een korte introductie gaven. Hier vertelden ze over hun inspiratie of verhaal achter het nummer. Hoewel het idee om op deze manier in korte tijd een aantal nieuwe artiesten te leren kennen erg leuk is, voelde het een beetje gek dat de andere twee artiesten in stilte op het podium toekeken hoe de derde artiest zijn nummer speelde. Wel waren alle drie de singer-songwriters erg goed. Vooral Karley Scott Collins was erg goed, de power in haar stem en liedjes sprong er echt bovenuit.
Mason Ramsey
Het eerste optreden op de Spotlight stage was dat van Mason Ramsey. Een aantal jaar geleden ging deze jongen viraal door een filmpje waarin hij in een Amerikaanse supermarkt staat de jodelen. Ondanks het ongewone begin van zijn carrière heeft hij zijn plekje op dit festival terecht veroverd. Hoewel hij pas zeventien was, had hij echt een supersterke stem. Wel leek hij ontzettend zenuwachtig; als je dichtbij stond, kon je zien dat z’n handen ontzettend aan het trillen waren. Hij speelde een paar van zijn eigen liedjes en twee covers. Één daarvan was zijn eigen versie van het nummer ‘Old Town Road’. Ook zong Mason ‘Lovesick
Blues’, het nummer waar hij zijn bekendheid aan te danken heeft.
Fancy Hagood
Ondertussen was de volgende act op de Second stage alweer begonnen. Fancy Hagood trotseerde alleen met zijn gitaar dit kleinere podium. Dankzij zijn akoestische set kwam zijn goede stem extra naar voren. Hoewel er niet per se heel veel mensen bij hem kwamen kijken, leek zijn publiek toch behoorlijk enthousiast.
Randall King
Om iets over zes was niemand minder dan Randall King aan de beurt. Deze bekende naam in de country-scene was de eerste act van de dag die meer dan alleen akoestische gitaren meenam. De zanger had een volledige band met zich mee, wat natuurlijk voor heel wat krachtigere muziek zorgde. Nog voor King zelf het podium opkwam klonk het geluid van een ronkende motor die wegreed, vergezeld door een gigantische kroon, zijn logo, op de schermen. Na een “Are you ready to honky tonk or what?” begon hij aan zijn set.
Tijdens de show droeg de zanger ook een enorme cowboyhoed, wat voor een iconisch plaatje zorgde.
Restless Road
Voor de Second stage had zich inmiddels een hele menigte verzameld. De driekoppige band Restless Road trok veel bekijks. De drie mannen liepen onder luid gejoel het podium op, waar ze aan hun nummer ‘Bar Friends’ begonnen. Als een van de weinige artiesten op de line-up van het festival heeft deze band al eens eerder in Nederland opgetreden. Dit was toen ze vorig jaar samen met Kane Brown toerden. Ook het nummer dat ze samen met Brown uitbrachten stond deze zaterdag op de setlist. ‘Take Me Home’ was een groot succes, het publiek zong enthousiast mee. Sowieso was dit een van de optredens waar het publiek het meest enthousiast leek. De hele ruimte bij de Second stage was afgeladen vol. Duidelijk onder de indruk van deze country-boyband werd er ook flink veel meegezongen.
Alana Springsteen
Niemand minder dan Alana Springsteen was de volgende act op de Main stage. Hoewel ze pas vorig jaar haar debuutalbum heeft uitgebracht, leek het alsof deze zangeres al veel langer als artiest actief was en al veel podiumervaring achter de rug had. Zo probeerde ze veel interactie met het publiek te laten zien, alleen leek het publiek daar iets minder zin in te hebben. Bij een aantal nummers probeerde ze de mensen zover te krijgen om op de maat mee te klappen, maar niemand leek mee te willen doen. Ook vroeg ze een aantal keer hoe iedereen zich voelde, waarna je normaal gesproken een luid gejuich verwacht. Helaas bleef het hier bij enkele fans die wel wat terug riepen. De reactie van het publiek paste niet echt bij de artieste die op het podium stond, want Alana Springsteen wist er alsnog een hele show van te maken.
Colbie Caillat
Voor de volgende artieste was het ondertussen zo’n vijftien jaar geleden dat ze voor het laatst een optreden in Nederland gaf. Colbie Caillat lokte de grootste menigte van de avond naar de Second stage toe, zelfs al voor ze aan haar set begon. Eigenlijk had ze op de Main stage moeten staan, want de ruimte was niet groot genoeg voor alle mensen om goed bij het podium te kunnen staan. Ook had de zangeres maar een tijdslot van een half uurtje gekregen, wat met gemak een stuk langer had gekund. In haar set had ze twee duetten opgenomen, een recent nummer van haar met Sheryl Crow, ‘I’ll Be Here’, en haar nummer met Jason Mraz, ‘Lucky’. Bij ‘Lucky’ zong haar gitarist de mannelijke stem, wat zorgde voor een mooie vertolking van het nummer. Daarnaast speelde ze nog twee andere nummers van haar laatste album, wat haar eerste echte country-album was. Als laatste speelde ze haar mega hit ‘Bubbly’. Ook al was dit nummer ondertussen al meer dan vijftien jaar oud, de populariteit ervan was duidelijk toen de hele menigte het nummer
woord voor woord meezong.
Brad Paisley
De laatste, en misschien ook de grootste, artiest van de avond was Brad Paisley. Als eigenlijk de enige zanger van de line-up die al zo lang ‘in the business’ zit, was het ook wel duidelijk dat het overgrote deel van het publiek op deze man had gewacht. Vanaf het eerste nummer was het publiek al enthousiast en dit werd gedurende de set alleen maar meer. Misschien waren het de liters bier, misschien was het de (voor velen) al
lange dag muziek luisteren, maar de sfeer zat er goed in. Dat Brad Paisley al een lange carrière als toerende artiest erop heeft zitten bleek ook wel uit zijn aankleding van de show. De schermen in de zaal en op het podium werden volop gebruikt, voor ieder nummer had hij wel een andere video die erop werd afgespeeld. Zo werden tijdens ‘River Bank’ en ‘Waitin’ On A Woman’ de originele videoclips afgespeeld.
Tijdens ‘This Is Country Music’ werden vanaf de zin “red, white, and blue” de Amerikaanse en de Nederlandse vlaggen naast elkaar afgebeeld en tijdens ‘She’s Everything’ was er een live ‘kiss cam’ te zien. Op een gegeven moment pakte de zanger een telefoon af van iemand van de eerste rij. Vervolgens hield hij een fotoshoot met die telefoon, alvorens één van de foto’s op de Instagram van de eigenaar van de telefoon te plaatsen. Daarbij vroeg hij het hele publiek om diegene meteen te gaan volgen. Tijdens het nummer ‘Whiskey Lullaby’ haalde hij zijn mandolinespeelster naar voren om het duet samen te zingen. Halverwege het outro van ‘The Mona Lisa’ verdween Paisley samen met zijn band van het podium. Na een minuut kwamen ze weer terug en maakten het outro af. Daarna speelden ze nog één nummer, ‘Alcohol’, waarna de set toch echt afgelopen was. Op het laatste moment voordat de zanger wegliep gooide hij nog snel zijn iconische witte cowboyhoed het publiek in.
Al met al was het een lange maar geslaagde dag vol met country muziek. Hoewel het festival niet uitverkocht was leek dat de pret niet te drukken. Naast het feit dat een aantal artiesten een moment hadden ingepland voor een gratis meet and greet momentje, bleven een aantal anderen na hun set even plakken, zodat ze een praatje en een foto met fans konden maken. Daarnaast creëerden de relatief kleine podia een hele intieme sfeer dat misschien op andere plekken nooit zo voor zou komen. Veel van deze artiesten waren namelijk ontzettend bekend in Amerika, maar hier een stuk minder. Vooral voor de echte
country fans maakte dat een dag als deze erg speciaal.
Foto’s (c) Wyona Latupeirissa
