Na een lange pauze van bijna 6 jaar heeft Roxeanne Hazes nu dan eindelijk de opvolger van haar eerste solo-album ‘In mijn Bloed’ het licht laten zien. In de tussentijd had Roxeanne een album opgenomen, maar na rijp beraad toch weer teruggetrokken. Zal de platenmaatschappij blij mee zijn geweest. Het tekent echter wel de eigenzinnigheid van deze zangeres, die laat zien goed te weten wat ze wilt.
Hazes is natuurlijk genetisch zwaar benadeeld als dochter van Nederlands grootste volkszanger ooit. Als je dan ook nog meer in de schijnwerpers staat met privézaken die niets met muziek te maken hebben, dan wordt het er niet makkelijker op om een serieuze carrière in de populaire muziek na te willen streven. Niet zo gek dat je op jonge leeftijd al reclame moet gaan maken voor een anti-rimpelcrème :).
Alle gekheid op een stokje, Hazes heeft ook de jarenlange muzikale hiatus niet om publiciteit verlegen hoeven te zitten. Allemaal zaken die afleiden van de muziek. Met ‘In Mijn Bloed’ had de zangeres al vele criticasters de mond weten te snoeren. Het is gewoon een prima album, en met haar live show, die ze hoogzwanger door het land speelde, werd al helemaal duidelijk dat Roxeanne muzikaal het meest begiftigd is in de Hazes-dynastie.
Met ‘De tijd gaat Mooie Dingen Doen’ is Roxeanne terug. Het album telt vijftien nieuwe tracks, waarvan eentje een samenwerking is met Kraantje Pappie. Na een eerste luisterbeurt valt meteen op hoe ontzettende goed dit album klinkt. De productie is af. Daar is helemaal niets op af te dingen. Engineer Clifford Goilo, die ook al met Hazes samenwerkte op ‘In Mijn bloed’ heeft qua ontwikkeling niet stilgezeten. Wat een goede sound. Daarmee scoort dit album de eerste broodnodige punten, want een echt goed klinkend album is op de Nederlandse markt niet echt een vanzelfsprekendheid.
Meer nog dan de voorganger is dit sophomore album een ‘coming of age’ album avant la lettre. Veel van de songs werden samen met zangeres Yori Swart geschreven. Swart doet ook backing vocals op het album, en het is wel duidelijk dat er een goede klik is tussen beide zangeressen. Beide millennials maken prachtige teksten, zoals die van ‘Op wie ik niet mis’ bijvoorbeeld, de opener van het album.
Een donkere periode in een leven wordt afgesloten. Hoofdstuk gesloten, een nieuw begin. Een tekst die iedereen die een leven heeft gehad zal kunnen plaatsen en voelen. Als Hazes het zingt, geloof je het meteen. De muziek is modern, filmisch en klinkt als een klok.
‘De tijd gaat Mooie Dingen Doen‘ werd mede geschreven met de onvermijdelijke Tjeerd Oosterhuis. Een positieve song. “Ik vertrouw erop dat het beter wordt”, zingt ze. Een song over acceptatie en loslaten. Muziek als persoonlijke therapie voor Roxeanne, maar ook voor de luisteraar. Een mooi nummer.
Natuurlijk kan het niet altijd liefde en mooi zijn in dit leven, en met ‘Mes in mijn Hart’ haalt Hazes cynisch, hard en toch ook weer met een positieve uitkomst uit. Een song als een roadmovie. ‘High’ is misschien wel het mooiste nummer op het album. Prachtig gezongen, heel mooi vocaal arrangement. Dit zal live een ademstopper moeten worden.
Met ‘De Tijd gaat Mooie Dingen Doen’ laat Hazes zien dat ‘In mijn Bloed’ slechts het begin was. Dit nieuwe album is een topper. In dit genre kan ik geen album bedenken dat in de buurt kan komen van deze productie. Heel benieuwd naar hoe dit album live gebracht gaat worden. Roxeanne Hazes vestigt zich definitief aan de top van de Nederlandse muziekscene. (8/10) (Universal)
