Op deze warme tweede dag van Sziget stonden een aantal grote namen gepland. De dag was volledig uitverkocht. Het beloofde een mooie dag te worden.
Easy Life
Voor de eerste act van de dag was het podium van de Main stage uitgedost met bloemetjesbehang. Overal stonden stukjes muur met ramen en deuren, die behangen waren met een lekker oubollig behang. De band Easy Life uit het Verenigd Koninkrijk mochten deze vrijdag de Main stage openen. Met hun relaxte indie pop hadden ze al snel een grote menigte voor het podium weten te verzamelen. Ondanks het snelle tempo van de tekst werd er vanaf het eerste nummer al flink meegezongen door een grote groep fans.
Carson Coma
Op deze warme vrijdagmiddag was het tijd voor het eerste Hongaarse optreden op de Main stage. Het podium was prachtig aangekleed met enorm veel planten, standbeelden en twee volledig gedekte tafels. Nog voor de band het podium opkwam, liepen er eerst twaalf mensen in toga de catwalk op. Ze maakten een rondje en gingen daarna aan de tafels zitten, waar ze rustig van hun bordjes gingen eten.
Toen de band het podium op kwam lopen barstte het publiek los. De rockband Carson Coma heeft in een paar jaar tijd een grote groep supporters voor zich weten te winnen. Hoewel ze hun hele set in het Hongaars zongen, werd er toch heel hard meegezongen door het publiek. Het was te merken dat deze band erg populair was onder de Hongaarse bezoekers van het festival. Ondanks het feit dat de teksten dus niet voor iedereen te volgen waren, leek dat er niet toe te doen. Er had zich een enorme massa mensen voor het podium verzameld en aan alle kanten werd er gedanst.
Halverwege de set veranderde de houding van de mensen op het podium. Hoe rustig ze eerst zaten te eten, zo hard begonnen ze uit het niets te headbangen. Even later stonden ze zelfs alle twaalf bovenop de tafels te dansen en met druiven naar het publiek te gooien. Dit voorbeeld maakte dat het publiek nog wilder werd.
De zanger van de band, Fekete Giorgio, droeg een roze shirt met de tekst ‘A homofóbok buzik’, wat ‘homofoben zijn homo’ betekent. De band stond er al om bekend dat ze zich niet schuwen om hun mening te geven.
Yungblud
Een uur later op de avond was het tijd voor een van de wildste optreden op de Main stage. De Engelse zanger Yungblud kwam zijn optreden geven. Voordat hij daadwerkelijk het podium opkwam werden er live-beelden van achter het podium op de schermen getoond. Yungblud maakte zich klaar voor zijn optreden en beloofde al dat het een te gekke show zou worden. Hij maakte duidelijk dat hij veel moshpits wilde zien.
Met ‘21st Century Liability’ kwam hij het podium opgerend. Vol energie sprong hij het hele podium over, van links naar rechts en over de catwalk.
Tijdens het tweede nummer begonnen de beloofde moshpits al. Hoewel ‘The Funeral’ niet het wildste nummer van Yungblud is, hield dat het publiek niet tegen. Bij de meeste nummers vroeg Yungblud aan iedereen om zijn armen in de lucht te steken en heen en weer te zwaaien. Omdat het zo druk was en iedereen mee deed, zag dit er prachtig uit. Dankzij de opzwepende nummers en energie van de zanger deed iedereen, tot aan het reuzenrad, mee met de show.
Bij het nummer ‘Sweet Heroine’ ging het er heel anders aan toe. Hij nam plaats achter een piano en speelde een akoestische versie van het nummer. Halverwege vroeg hij iedereen elkaar te omhelzen, het hele publiek wiegde heen en weer op de maat van de muziek. De laatste twee nummers van de set werden het hardst van allemaal meegezongen. Eerst kwam het recent verschenen ‘Lowlife’. Dit is ook op TikTok heel bekend, dus zelfs de mensen die niet van Yungblud gehoord hebben kenden dit nummer. Tijdens het allerlaatste nummer, ‘Loner’, haalde de zanger een aantal fans uit het publiek. Hij nodigde hen uit om op het podium met hem mee te dansen. Een mooie afsluiter van een geweldige show.
Imagine Dragons
De headliner van de avond kwam niet veel later op de Main stage. Dan Reynolds, de zanger van de band, kwam in eerste instantie alleen het podium opgelopen. Hij liep meteen de catwalk op, waar hij de rest van het concert bijna niet wegging. Hij zong het nummer ‘My Life’, voordat de rest van de band ook naar voren kwam. Precies op dat moment ontploften de confettikanonnen voor de eerste keer. Meteen daarna zetten ze ‘Believer’ in en ging het publiek los. Bijna ieder nummer eindigde met een confettikanon, waarbij de voorste rijen van het publiek om de paar minuten bedolven werden.
Na twee nummers trok Reynolds onder luid gejoel van het publiek zijn shirt uit. Het nummer ‘Whatever It Takes’ kreeg een extra lange outro. De gitarist en de bassist, Wayne Sermon en Ben McKee, liepen naar het einde van de catwalk. Daar lieten ze allebei hun muzikale kunsten zien. Hier was ook goed te zien dat McKee zijn basgitaar had versierd met zowel de transvlag als de regenboogvlag.
Voordat het nummer ‘Demons’ begon, gaf Reynolds een emotionele speech. Hij sprak over het belang van therapie bij de worsteling met mentale problemen. Hij vertelde zijn verhaal over hoe goed dit hem geholpen heeft. Duidelijk geëmotioneerd zette hij het nummer in, dat over zijn eigen ‘demons’ ging.
Tijdens het upbeat-nummer ‘On Top of the World’ werden er enorme ballonnen het publiek in gegooid, die gedurende het hele nummer over de menigte bleven dansen. Met daarna nog drie nummers kwam er al veel te vroeg een einde aan deze geweldige show. Na afloop van de set realiseerde je pas hoeveel hits deze band eigenlijk wel niet heeft gehad. Bijna ieder nummer dat ze speelden is een enorme hit geweest en kon door iedereen worden meegezongen.
Foto’s (c) Wyona Latupeirissa
