De zusjes Rebecca en Megan Lovell worden ook wel de kleine zusjes van The Allman Brothers genoemd. De twee dames vormen het gezicht van de Amerikaanse roots rockband Larkin Poe. Die band bracht onlangs het nieuwe album ‘Blood Harmony’ uit en gaan hiermee naar eigen zeggen terug naar hun roots.
Het album opent met een kalme slide gitaar waarna al snel rustige drums en zang volgen. ‘Deep Stays Down’ is hiermee een fijne binnenkomer. Met name de zang komt hier mooi naar voren. Op driekwart van de song gaat het volume omhoog en komt er distortion op de gitaar en gaat de drummer wat agressiever te werk. Het nummer eindigt dan a capella.
Met het volgende ‘Bad Spell’ en het later te vinden ‘Southern Comfort’ gaat Larkin Poe meer richting de rootsie/swamp rock. Fijne riffs en laatstgenoemde heeft daarbij een goede slide solo. Over riffs gesproken, het volgende countryeske ‘Georgia Off My Mind’ heeft een heel bekend riffje, maar ik kom er niet op waarvan. Wat we dus al wel kunnen opmaken is dat dit album wederom vol variatie staat.
Het album staat niet alleen vol variatie, ook de riffs zijn zeer sterk. Zo ook weer in ‘Strike Gold’. Heerlijke slide gitaar met zeer meeklapbare drums. Vette gitaarsolo ook nog eens. Live zou deze het heel goed gaan doen gok ik zo. Bij dit nummer begint wel op te vallen dat het lijkt of de dames wat meer met de kopstem zingen op dit album dan op de voorgangers. Ook op misschien de beste song op het album is die weer te vinden. In de titeltrack klopt alles. Goede opbouw in de song. De drums weerspiegelen de gezongen lijn ‘’Always with my, near my heart. Beat in rhytym with her melody’’. Al strijd het laid back bluesy ‘Might As Well Be Me’ ook mee. Wat een gevoel in de zang zeg.
Met ‘Kick The Blues’ hebben de dans track bij uitstek. Lekkere lijn in de bas en ook de melodie in de zang zorgt ervoor dat stilzitten hier onmogelijk is. Rock & roll vibes. Wederom een nummer wat live het uitstekend gaat doen, hiermee krijgt Larkin Poe het publiek ongetwijfeld mee. Nu hebben de dames al een goede live reputatie, maar met de nieuwe tracks van ‘Blood Harmony’ gemengd in de set list zal die nóg beter worden.
Eigenlijk moet je aan een album als dit niet te veel woorden vuil maken, maar het gewoon eens luisteren. Larkin Poe levert met dit nieuwe ‘Blood Harmony’ net als voorganger ‘Self Made Man’ een dijk van een album af die ervoor gaat zorgen dat Larkin Poe opnieuw een plekje gaat krijgen in mijn beste albums van het jaar lijst. (9/10) (Tricki-Woo Records)
