Toen de in het Limburgse Baarlo geboren Sharon Kovacs in 2014 haar eerste single ‘My Love’ uitbracht, kwam ze bij het grote publiek wellicht wat excentriek over. Met haar bontmuts die ze standaard droeg, kreeg ze al direct de bijnaam ‘Wolflady’. Dat Kovacs niet met blote handjes aan te pakken is, bleek al snel, want muzikaal wist de zangeres al snel van zich af te bijten. Anno 2022 is de naam Kovacs gevestigd in binnen- en buitenland.
Vrijdagavond 4 november ving de theatertournee ‘Fragile’ van de 32-jarige zangeres aan in Muziekgebouw Frits in Eindhoven. Theatraal opende Kovacs in een badkuip, waarna haar dikke vacht werd afgegooid. In naaktpak ving de in Einhoven opgeleide haar ’thuisconcert’ aan met titeltrack ‘Fragile’, wat direct de toon aangaf van de show. Begeleid door vleugelpiano, gitaar en strijkquintet. Dat paste overduidelijk, gezien de wolflady haar ‘Crazy’ ook reeds opvoerde met het Metropole Orkest.
Rustig aan waste Kovacs haar verleden van zich af, transformerende naar een vernieuwde versie van zichzelf. Kovacs speelde zoals altijd veelvuldig met licht, bracht haar nummers theatraal en speelde met het publiek. Belde met haar oma, in zo’n huislijke setting, dat zelfs haar hondje Bibi zichzelf thuisvoelde in de grote zaal en met regelmaat het toneel opliep. Was persoonlijk, vertelde over haar Opa die in de Corona-periode is overleden, haar liefde voor geweld (het liefst voor het slapen gaan) en droeg ‘My Love’ dan toch op aan haar Oma . Ze zette haar bekende wolfsmuts even weer op,maar wierp die later definitief van zich af
Melancholisch klinkt ze, en met het van haar bekende vibrato in haar stem, wordt haar stem niet onterecht vergeleken met die van Etta James of Beth Gibbons van Portishead. Met ‘I’ve Seen That Face Before (Libertango)’ kan ze daar inmiddels ook Grace Jones aan toevoegen, gezien de geweldige performance van de hit, die ze destijds gebruikte als haar eerste demo.
De tweede show uit de theatertournee was nog ietwat geknutsel. Geen echte try-outs, die de show goed in elkaar konden steken, maakten dat er hier en daar een intro overnieuw moest, of de zangeres moest spieken wat moest volgen. Het stoorde slechts minimaal, want de innemende persoonlijkheid van de ‘gekke’ Sharon Kovacs en haar unieke stemgeluid maakte alles goed.
Een theatertournee is wat anders dan waar Kovacs eerder voor ging, maar met alle tierlantijntjes en opschmuck lijkt het alsof Het theater meer past bij de excentrieke zangeres. Iets finetunen en bijschaven en Kovacs kan met ‘Fragile’ de wereld over als een nieuwe versie van Grace Jones, Tina Turner of beter: een nieuwe Kovacs. Fragiel, naakt, maar bovenal zichzelf.
