‘De dochter en het zusje van’ is goed op weg om een muzikale carrière voor haarzelf te creëren. 22-jarige Noah Cyrus heeft na drie EPs en een paar losse samenwerkingen nu haar debuutalbum uitgebracht. Op ‘The Hardest Part’ laat de jonge zangeres horen wie ze is. Zowel persoonlijk als muzikaal. Een makkelijk weg te luisteren album, maar als je goed luistert heeft Cyrus al een hoop ervaren op zo’n jonge leeftijd.
Met openingsnummer ‘Noah (Stand Still)’ zet Cyrus de toon van ‘The Hardest Part’. Een extreem persoonlijk nummer waarin ze twijfelt of ze wel 21 jaar oud zou worden. Haar vader, country zanger Billy Ray Cyrus, heeft haar uit een diep dal getrokken. Cyrus bezingt haar verslaving aan antidepressiva. Van een hevige verslaving op jonge leeftijd tot de afkickperiode. Niets blijft buiten beschouwing. Een krachtig nummer dat zowel tekstueel als muzikaal alle kanten op gaat. De juiste opening van het album. Maar het openingsnummer is verre van het enige persoonlijke nummer. Met haar zwoele stem die tussen Miley Cyrus en Julia Michaels in valt, weet ze de meest gevoelige onderwerpen te bezingen. De kwetsbaarheid en kracht van de jonge zangeres is dan ook het gehele album door te horen.
Muzikaal gezien is Cyrus af en toe nog wel zoekende. Van country tot folk en af en toe een vleugje pop tussendoor. Het zijn deze akoestische genres die dit album een geheel maken. Maar toch zijn de nummers ook individueel sterk. Titelsong ‘Hardest Part’ somt het verhaal goed samen. Een zogenaamd “coming of age”-album waarin Cyrus bezingt hoe moeilijk ze het vind om ouder te worden. Een sterk nummer dat laat zien dat ook Noah een groot muzikaal talent uit de familie Cyrus is.
Meest opvallende nummer op ‘The Hardest Part’ is ‘I Just Want A Lover’. Het is het meest poppy nummer en daardoor ook aanstekelijk. Een fijne afwisseling tussen een aantal sobere nummers. Ook heeft het refrein wat weg van haar grootste hit ‘All Falls Down’ met Alan Walker. Genoeg potentie om een hit te worden dus. Vocaal gezien laat Cyrus de luisteraar wat langer wachten. Pas op ‘Unfinished’ laat ze het uiterste van haar stem horen. En die mag er zijn. De rustige coupletten worden in het refrein en de brug versterkt door Cyrus’ stem. Toch lijkt het ook hier alsof ze zich inhoudt. Ze heeft nog veel meer in petto dan wat ze op ‘The Hardest Part’ laat horen.
Met ‘Loretta’s Song’ sluit Cyrus haar debuutalbum sober af. De akoestische gitaar past perfect bij het album als geheel. Desondanks laat het nummer als afsluiter te veel open eindjes achter. Of het een voorbode is dat er meer muziek gaat komen na ‘The Hardest Part’, is nog de vraag. In welke richting Noah Cyrus in dat geval gaat, is nog afwachten. In ieder geval hoeft dit debuutalbum haar er niet van te weerhouden om verder te schrijven en zingen. Daarin is ze overduidelijk geslaagd! (8/10) (Columbia Records)
