Nona (Uden, 1993) is wat je noemt een vrije geest. Een pionier die doet waar ze zin in heeft en de grenzen opzoekt. Eerlijk, uitgesproken en onbevangen. Niemand kan haar feestje bederven, zeker niet als het op muziek aankomt. Dat laat ze horen op haar tweede album ‘No Tears In My Champagne’, dat op 17 juni verschijnt en dat een meer zelfverzekerde sound laat horen. Rauw en stijlvol, net als de zangeres zelf. Nona: “Ik weet nu beter wie ik ben en heb mijn eigen stem gevonden.”
Voor haar nieuwe album werkte Nona samen met diverse muzikanten en producers, waaronder Benny Sings, Yoda, Lawrence Mace, Wouter Hardy, The Companions en Bud Kolk. Vanwege corona werd het schrijfproces uitgesmeerd over een langere periode. Dat vereiste aanpassingsvermogen en flexibiliteit. “Van tevoren weet je nooit wat eruit komt, met iedereen werkt het anders. Op een beat schrijven en zingen is totaal anders dan jammen met een gitarist. De beat bepaalt dan de sound en het tempo. De kunst is om daar iets mee te doen.” Het resultaat is meeslepende soulpop met een edgy hiphop groove. Wat alles bijeenhoudt is die volle rauwe stem en een te gekke flow.
De songs op ‘No Tears In My Champagne’ gaan over de liefde in al haar gruwel en glorie: verlangen naar een onbereikbare liefde, afscheid nemen van een relatie, leren van jezelf te houden; het komt allemaal langs in songs als ‘Someone Like You, ‘Q&A’, ‘Forever Yours’ en ‘Liar’. Voor de teksten putte Nona uit haar eigen leven zodat ze dingen niet hoefde te verbloemen. Al was dat soms best confronterend. “Ik moet mezelf helemaal blootgeven, nadenken over persoonlijke ervaringen. Je komt er vaak gaandeweg achter dat je blijkbaar ergens mee zat.”
Een van de meest opvallende tracks is de power ballad ‘Victorious’, een pianoballad waarop Nona zingt over hoe ze voor haar geluk onafhankelijk wil zijn van anderen. Ze maakte het nummer met songwriter Wouter Hardy en producer Gordon Groothedde, die volledig op haar vertrouwden. “Het is lang geleden dat ik me zo vrij heb gevoeld in de studio.”
Over Nona
Nona groeide op in Uden. Haar ouders hadden een platenzaak, waar ze als meisje veel tijd doorbracht. Thuis was er veel muziek; Nona speelde zelf dwarsfluit, piano en gitaar. Zingen deed ze altijd al, van kinds af aan.
Ze volgde een opleiding muziekmanagement aan de Herman Brood Academie maar besloot dat ze liever wilde zingen. Met vriend en gitarist Steve Bradley speelde ze in kroegen, bij jamsessies en op straat. Vrij snel begon Nona ook haar eigen nummers te schrijven. Ze sleepte een platencontract binnen en nam nummers op in New York met onder meer producersduo Likeminds (o.a. John Legend en The Roots).
Nona’s debuutsingle ‘It’s Alright’ verscheen in de zomer van 2018 en werd goed opgepikt, net als opvolgers ‘Sleeptalking’, ‘Last To Know’ en ‘Givin’ It All’. In 2019 bracht ze haar debuutalbum ‘Nona’ uit. Ze was 3FM Talent, werd geselecteerd voor de Popronde, en kreeg een Edison-nominatie voor Beste Nieuwkomer. Ze speelde op grote festivals als Eurosonic Noorderslag, Paaspop, Down The Rabbit Hole, Parkpop.
In 2020 had Nona een grote hit met ‘Forever Yours’, waarvoor ze een gouden award ontving. Eerder kreeg ze ook al goud voor ‘Sleeptalking’. In 2021 volgden singles ‘Don’t Cry Me A River’ – waarvoor ze een Sublime Award ontving voor Beste Nummer – en ‘Better Than Ever’. In januari bracht ze single ‘Liar’ uit. Naast diverse clubshows is Nona de komende zomer te bewonderen op Pinkpop, het North Sea Jazz festival en Concert At Sea.