Twee maanden geleden zag het gelijknamige debuutalbum van Haze het levenslicht. Een prachtig album, vol contrasten, waarin je heerlijk kunt dwalen, misschien zelfs vérdwalen. Waarin het soms herfst lijkt. En als je even verder loopt plots de zon doorbreekt en de lente aanvangt. Het album klonk niet als een debuut, maar al meteen volwassen. Niet zo vreemd, want Haze is het nieuwe project van Mirabelle van der Put, een Gentse rasmuzikante die haar sporen al meer dan verdiend heeft. Na bassiste in diverse bands gaat ze nu solo en raakt ze bij pers en publiek een gevoelige snaar.
Het album werd voorafgegaan en perfect geïntroduceerd met de single ’Flu’, net zo contrastvol als het album zelf; enerzijds laidback, maar anderzijds spannend. Nu is er dan de opvolger ‘Fool the World’, een nummer dat verwijst naar narcisme, “maar” zegt Mirabelle zelf, “Ik probeer het altijd heel breed, toegankelijk, te houden, niet te specifiek. Dan kan iedereen er zijn eigen interpretatie aan geven.”
‘Fool the World’ begint met een heerlijk, simpel, pakkend basloopje, Mirabelle’s natuurlijke habitat, waarna haar warme, ietwat rauwe en soms zelf mystieke stem je aandacht helemaal overneemt. Miguel Moors’ gitaarspel kronkelt er heerlijk overheen, onderdoor en tussendoor, soms lieflijk en licht, soms dreigend en zwaar. Met het efficiënt gebruik van strijkers en stemeffecten heeft Haze wederom de wereld verblijd met een prachtig, contrastrijk nummer, dat enerzijds heel toegankelijk klinkt, maar anderzijds na elke luisterbeurt weer een nieuwe ervaring blootgeeft. En dat is knap.
Haze bevestigt met ‘Fool the World’ duidelijk haar status als één van de grote beloften van de Belgische indiescene.
