Zo’n 8 jaar geleden werd de rock-superband The Dead Daisies opgericht. Door de jaren zijn er wel een aantal veranderingen geweest in de bezetting. Wat bleef was dat de band uit rockveteranen bestaat, en dat ze pakkende ‘high-voltage’ rockalbums maken. Hun nieuwe album heet ‘Holy Ground’ en nu heeft bassist Glenn Hughes de leadzang. Doug Aldrich en David Lowy zijn de gitaristen en Deen Castronovo zit achter het drumstel.
De eerste paar seconden van eerste track ‘Holy Ground (Shake The Memory)’ zijn rustig, maar dan gaat het gas erop. Dit is lekker opzwepende old school rock. De volumeverschillen en de details geven net dat extra’s wat het nodig heeft. Natuurlijk hoor je volop gillend gitaarspel, maar de bas is ook aangenaam aanwezig. Deze heerlijke openingstrack sterft mooi weg op de snaren.
‘Like No Other (Bassline)’ heeft een vette basgroove en heerlijk drumwerk. Dit is duidelijk geschreven om live te spelen. De gave vocalenuithalen zijn een beetje rauw en doorleefd. De achtergrondzang is misschien iets te braaf voor een rock song, maar dat is door het funky basspel van Glenn weer snel vergeten. De ingrediënten van de nummers die volgen zijn ongeveer hetzelfde: Lekker opzwepende rock, veel gillende gitaren, een heerlijke ritmesectie en een lekkere rockstem. De licht voorspelbare opbouw van de nummers wordt doorbroken door leuke verrassingen en/of details. Deze veteranen weten nog steeds te overtuigen met hun heerlijke ongecompliceerde hardrock. Ieder nummer wel een leuke verrassing, soms helemaal op het einde zoals bij ‘Come Alive’.
‘My Fate’ is één van de langzamere rocknummers. Zowel de rustig gezongen delen als de krachtig gezongen stukken zijn overtuigend. Zang en muziek zitten constant op één lijn, het geheel is meeslepend en opzwepend te gelijk. Vooral het refrein nodigt uit om luidkeels mee te zingen. Ook de nummers die hierna komen zing je al vrij snel mee. Ze zijn duidelijk geschreven om live voor een fantastische vibe te zorgen. Nu al is duidelijk dat de opbouw naar einde van het opzwepende ‘Saving Grace’ tijdens een concert zeer waarschijnlijk langer zal duren. Pakkende rock wordt in ‘Unspoken’ afgewisseld met rustigere stukjes. Met deze afwisselingen zorgen The Dead Daisies dat ieder nummer blijft boeien. Bovendien eindigt dit nummer gaaf.
Het eerste stuk van ‘Far Away’ is klein gezongen en gespeeld. Op de achtergrond hoor je af en toe het zachte geluid van strijkinstrumenten. Tempo en volume van zang en muziek nemen langzaam toe. Tijdens een instrumentaal stuk klinkt het gitaarspel in eerste instantie vrij ver weg. Even later hoor je weer de ‘strijkinstrumenten’ op de achtergrond. De overgang naar een klein gespeeld deel is erg mooi. Het zoete refrein is een beetje voorspelbaar. Maar ach, wat geeft dat? Het geheel is overtuigend gezongen en meespelend gespeeld. De opbouw naar het einde toe is wervelend, en heavier dan je zou verwachten bij dit nummer. Het einde zelf dooft mooi uit.
‘Holy Ground’ bestaat uit 11 nummers die met zorg zijn samengesteld. Er zijn geen saaie fade-outs, diverse nummers eindigen zelfs origineel. In ieder nummer zitten leuke elementen verweven. Oké, ‘30 Days In The Hole’ heeft vrij veel herhalingen, maar pakkend is het wel. Mocht je ooit kwaaie zin hebben, zet dan dit album op en je slechte humeur verdwijnt als sneeuw voor de zon. (8/10) (Steamhammer / SPV)
Tracklist:
01. Holy Ground (Shake The Memory) 4:49
02. Like No Other (Bassline) 3:39
03. Come Alive 3:50
04. Bustle And Flow 3:40
05. My Fate 4:28
06. Chosen And Justified 3:43
07. Saving Grace 4:08
08. Unspoken 4:47
09. 30 Days In The Hole 3:40
10. Righteous Days 4:11
11. Far Away 7:03
