Realisea is een band van eigen bodem. Stiekem bestaan ze al aardig wat jaartjes, maar nu anno 2020 komt dan ook het eerste album van de groep uit. De groep bestaat uit Silhouette frontman Brian de Graeve en zijn vrouw Marjolein de Graeve. Ja het is een getrouwd stel die aan het roer staat. Die twee worden nog bijgestaan door Christophe Rapenne, Rob van Nieuwenhuijzen en Geoffrey de Graeve. Vaak kun je door de hoes wel een beetje zien wat voor muziek er op te vinden is. Realisea maakt neo progressieve muziek om precies te zijn. Zelf noemen ze hun muziek neo progressive pop.
In 2011 zag Realisea het licht. Vanaf dat moment zijn Brian en Marjolein ook op gaan treden onder die naam. Er zijn in die tijd ook veel liedjes geschreven en uit die liedjes hebben ze de beste gekozen voor deze debuutplaat ‘Mantelpeace’.
De artwork van ‘Mantelpeace’ is verzorgd door Marjolein zelf. Verder zijn er op deze langspeler behoorlijk wat gastmuzikanten te vinden en dat zijn zeker niet de minste in de neo prog hoek. Bart & Eric Laan, Hean Pageau en Mchel st-Père zijn slechts een paar namen uit de totaal 14 gastmuzikanten.
‘Mantelpeace’ is geen concept album, maar achter elk nummer zit wel een verhaal. In een interview zegt Brain de Graeve: ‘’Realisea gaat om realiteit, jouw realiteit zal nooit volledig gelijk staan met mijn realiteit, dus eigenlijk is het maar heel subjectief.’’ De titel van de plaat is geïnspireerd uit het nummer ‘Weather With You’ van Crowded House.
Het album bestaat elf nummers die over het algemeen iets langer dan gemiddeld duren. Eigenlijk dus een normale lengte in de progressieve muziek. Met name de fijne toon in de gitaar springt er in veel nummers positief uit. In sommige nummers is het ook echter te horen dat Engels niet de moedertaal is. Zo nu en dan is er een accentje te horen, klein minpuntje.
‘Riroda Roads’ is een nummer waarin de gitarist eventjes wat tijd krijgt om zich met een prachtige solo van zijn beste kant te laten zien. De tweede single die van dit album uit kwam getiteld ‘Leave Street, komt met een paar instrumenten die niet heel gebruikelijk zijn in de hedendaagse muziek. Door onder andere de klarinet en de viool brengt dit nummer even wat anders en dat is zeker geen straf. ‘Mantelpeace’ wordt afgesloten met het langste nummer ‘Our Stage’. Die tijd wordt mooi ingevuld door het nummer te laten opbouwen en zoals ik al eerder schreef is dit weer een nummer waar de gitaar er echt wel uitspringt.
Voor de prog liefhebbers zou ik zeggen, zoek het eens op, kijk of je het ook iets vind. Pure pop liefhebbers zouden misschien de melodische elementen kunnen waarderen, die zitten er genoeg in en zorgen dat de nummers ook blijven hangen. Maar ook zeker de gitaarliefhebbers hebben aan dit album een aantal prettige solo’s. (7/10) (Freya Records)
