Met welk gevoel, hoop, verwachting ga je naar een album release concert? Van een album waar je al lyrisch van bent? Dat kan hooguit een bevestiging opleveren van wat je al wist: Dat het Belgische Mon-o-phone met ‘Different Shapes’ een prachtig album heeft afgeleverd, een album als een muzikale afspiegeling van de menselijke gevoelens, een album waarin je heerlijk kunt wegdromen. De werkelijkheid blijkt gelukkig weer net even anders te zijn…
De nummers voor ‘Different Shapes’ zijn geschreven door het duo Ciska Vanhoyland en Koen Brouwers. Alle nummers waren klaar voordat ze met Micha Volders de Ardense studio indoken. Daar werd alles in één take opgenomen om de emotie, de muziek, de intimiteit zo puur mogelijk te houden. Voor Ciska en Koen betekende dit echter niet het einde van het creatieve proces, maar een nieuw begin. De vertaling van het album naar een live setting bood een nieuwe blik op hun eigen songs, waaruit bleek dat er nog meer muzikale paden bewandeld kunnen worden. Zo ook bij hun project ‘Different Side Of The Shapes’, waar muzikanten gevraagd één song van het album te (her)interpreteren en samen met Ciska en Koen uit te voeren. Meer over dit prachtige project in het interview met Mon-o-phone dat binnenkort wordt gepubliceerd op Maxazine.
Voor de live uitvoering van vanavond zorgden Wouter Theunis (drums), Bart Vandebroek (contrabas) en Gijs Coolen (gitaar) voor de toegevoegde muzikale dimensie. Alle tien nummers van het album ‘Different Shapes’ werden voor het voetlicht gebracht, in gewijzigde volgorde en tevens ruimte biedend aan enkele songs van hun voorafgaande album ‘Escapism’ uit 2014.
Meteen in het eerste nummer ‘Don’t fear anymore’ zette het vijftal de toon voor de rest van de set: strak, maar breekbaar, intiem, maar expressief, zowel in klank als beeld. Beeldbepalend was met name zangeres Ciska die haar zuivere, gevoelige stem, met prettig klein rauw randje, de optimale sfeer wist neer te zetten en daarnaast ook de visuele sfeer inkleurde met haar oogopslag, haar mimiek en haar bewegingen (ja, ze is danseres). Het nummer werd een intensere en breder uitgemeten versie van de oorspronkelijke (album)song, een tendens die voor vrijwel de hele set gold. Zoals ook in het prachtige ‘Memories with you’, dat rustig, bijna lieflijk begon, met een Kate Bush-achtige zang van Ciska (‘I made a mistake with you’), waarna de toon resoluut draaide naar dissonerend en onheilspellend, om uiteindelijk toch weer terug te keren naar de melancholie; als zijnde de verschillende gedaanten van de liefde, het thema waar menige tekst bij Mon-o-phone om draait.
Andere nummers, zoals ‘Fall in love’ bleven dan weer juist dicht bij het album. Hier bleek dat het vijftal goed was ingespeeld en elkaar op het kleine podium prima aanvoelde en aanvulde. Met een speciale rol voor van Gijs Coolen: gitarist bij songs die oorspronkelijk zonder gitaar zijn opgenomen. Hij pakte die vrije, artistieke rol met verve, zoals in ‘A Beautiful Escape’, waarin hij zijn instrument zowel ritmisch als melodisch inzette.
Gedurende de set werd de sfeer intiemer, losser, door de interactie met het publiek en het duidelijke spelplezier. Waar Ciska schitterde in het middelpunt van het podium, leefde Koen zich meer aan de rand uit. Letterlijk dan, want in werkelijkheid bepaalde hij met zijn synths en effecten, en soms tweede stem, een groot deel van het podiumgeluid van zijn eigen composities.
‘Boats’ vormde de natuurlijke afsluiter van de set en tevens afsluiter van het album: mooie opbouw, emotie, kracht en spanning (‘I fall in love with you’). Waarna Mon-o-phone hun meer dan verdiende applaus in ontvangst mocht nemen voor een prachtig album en voor een live vertolking die nog net een stapje verder ging, waar je dat vooraf misschien niet voor mogelijk had gehouden.
Als toegift kon niet meer worden geput uit het album ‘Different Shapes’, ieder nummer was immers al vertolkt, maar werden de laatste twee nummers van hun voorafgaande albums ‘Escapism’ gespeeld. Afsluiters die misschien symbolisch als kiem, als zaadje hebben gediend voor het opvolgende album ‘Different Shapes’ dat met recht een groot artistiek hoogtepunt kan worden genoemd.
Foto’s (c) Mon-O-Phone
