Vorig jaar brak de Canadese R&B zanger Abél Makkonen Tesfaye alias The Weeknd definitief door met het album ‘Beauty Behind The Madness’. Met daarop de hits ‘Can’t Feel My Face’, ‘Earned It’ en ‘In The Night’. Al vrij snel is er nu een opvolger met het nieuwe album ‘Starboy’. Waarvan de titeltrack (een samenwerking met Daft Punk) gelijk een grote hit werd.
Twee tracks met Daft Punk staan er op het album, met naast de titeltrack de discotrack ‘I Feel It Coming’. Twee nummers die er meteen bovenuit springen. In de laatstgenoemde track is de geest van Michael Jackson niet ver weg, en dat is ook het geval in het catchy ‘A Lonely Night’, dat een perfecte volgende hitsingle van het album zou kunnen zijn. De invloed van de jaren ’80 is sowieso niet ver weg. Zoals in een andere disco-achtige track: ‘Secrets’, waarin een tekstsample zit verwerkt van ‘Talking In Your Sleep’ van The Romantics. Ook ‘Praty Monster’ heeft een intro wat zo in de jaren ’80-achtige serie ‘Stranger Things’ gebruikt zou kunnen worden. Het zijn de hoogtepunten op het album. Ook de samenwerking met Kendrick Lamar, ‘Sidewalks’, is één van de prijsnummers van het album. Veel tracks sluiten uitstekend aan op de tracks van zijn vorige album. Zo hadden ‘Party Monster’, ‘Reminder’, ‘Nothing Without You’ en ‘Love To Lay’ zo op dat vorige album kunnen staan.
Maar dat is juist ook het struikelpunt van het album. Op een aantal uitschieters na is het hier en daar iets te veel van hetzelfde. En met 18 nummers is het net iets te lang. Met een aantal nummers minder, zoals de overbodige overgangstrack ‘Starlight Interlude’ met Lana Del Rey, had het een perfect album kunnen zijn. Nu is ‘Starboy’ een gemiddeld album geworden dat net te lang duurt, maar wel met genoeg potentiële volgende hitsingles waarmee The Weeknd waarschijnlijk nog lang niet uit de belangstelling zal verdwijnen. (7/10)(Republic)
