Na zijn grote doorbraak met zijn debuutalbum ‘Every Kingdom’ in 2011 kwam Ben Howard dit jaar met de opvolger ‘I Forget Where We Were’. Een album dat gezien kan worden als een groeiplaat, en waarop niet echt radiosingles op stonden. Maar wie het album even de tijd geeft kan na een tijdje concluderen dat zijn tweede album gewoon een volwassen voortzetting is van zijn verdere carrière als singer/songwriter. Ondanks het ontbreken van publieksfavorieten als ‘Keep Your Head Up’ vult Ben Howard toch drie keer de HMH in Amsterdam. De grootste zaal waar hij tot nu toe voor heeft opgetreden. De vorige keer stond hij in september nog in Paradiso. En helemaal sinds de vorige keer dat ik hem zag in Tivoli Oudegracht in 2012. Dan is de HMH toch even wat anders. Het concert van deze avond was de tweede van drie uitverkochte concerten, maar het was maar de vraag wat ik dit keer moest verwachten. De reacties van de avond ervoor waren zeer gemengd. Een tijdens een concert dat eerder afgelopen week plaats vond in het Britse Norwich vond er een akkevietje waarop hij zijn publiek uitschold. Dat beloofde wat voor deze avond.
Na een opwarmer van support act Hiss Golden Messenger, die met een blues achtige set een prima voorprogramma deden, kwam Ben Howard met zijn band rond 21:15 het podium op. Hij begon met zijn laatste single ‘Conrad’. Het duurde even voordat het ijs brak. Maar na twee nummers volgt er een welkomstwoord. Waarbij hij niet bepaald sacherijnig overkwam zoals over de avond hiervoor werd beweerd. Bij het daaropvolgende ‘I Forget Where We Were’ leeft het grootste deel van het publiek voor het eerst op. Het is dan ook de radiohit van het album. Dat er veel fans van het debuutalbum zijn blijkt bij de reactie als daarna ‘Black Flies’ wordt ingezet.
Maar de nadruk ligt voornamelijk op zijn meest recente album. De nummers worden niet veel anders gespeeld dan op het album zelf. Hiervan is vooral ‘The End of the Affair’ ook live indrukwekkend. Tijdens deze avond zijn de videoprojecties op de achtergrond eigenlijk alleen bij dat nummer een toevoeging.
Op de overige nummers valt niets aan te merken. Ze worden net zo sober gespeeld als op het album. Alleen is de HMH daar een te grote zaal voor. Enkel bij ‘The Fear’ wordt het publiek nog eens wakker. Wat slim gepland is als één na laatste nummer. Voor dat hij (jawel) nog één keer terug komt voor een toegift met het nummer ‘All Is Now Harmed’.
Natuurlijk hoor je achteraf mensen om je geen die ‘Keep Your Head Up’ missen. Aangezien ik persoonlijk zijn laatste album kon waarderen kon ik het wel missen. Want muzikaal is er weinig mis met Ben Howard en zijn band. Het enige probleem was de locatie. Want voor zijn muziek, zeker voor dat laatste album, is de HMH te groot. In een zaal als Paradiso hadden zijn intieme sobere nummers beter tot z’n recht gekomen. Maar zal hij daar ooit weer spelen, gezien hij toch zo’n groot publiek heeft bereikt dat hij drie keer de HMH kan vullen?