Jeff Ballard (drums en percussie), Lionel Loueke (gitaar en zang) en Miguel Zenon (altsax). Daar zitten ze dan. Of daar staan ze dan, ik kan dat op een cd nooit zo goed horen. Wat ik wel goed kan horen, is dat ik zojuist een klein meersterwerkje in mijn cd-speler heb gestopt. Tien tracks van verschillend allooi. Een mooi verdeelde verzameling van componisten en tracks. Zo wordt de luisteraard getrakteerd op The Man I Love van George Gershwin, Hangin’ Tree van Queens Of The Stone Age en Dal, van niemand minder dan Bela Bartok. En, tot mijn grote vreugde zag ik dat de heren van het Jeff Ballard Trio het prachtige El Reparador De Sueños van Silvio Rodriguez hebben uitgekozen om te onderwerpen aan een arrangement. Meer dan verdienstelijk doen ze dat. Wat een genot!
Alle tracks zijn kleine verwennerijtjes van het kunstig op elkaar ingespeelde trio. Alles klopt en de opnames zijn zoals ze behoren te zijn: niets meer aan toe te voegen, niets meer vanaf willen halen. Moderne jazz, met de nodige wisselingen in tempi en metra (zou dat misschien metrums moeten zijn? Dat ik het niet weet, maar heb geen zin om het op te zoeken, ik houd het dus op metra).
Voor de mensen die bij jazz alleen kunnen denken aan Louis Armstrong, Glenn Miller of in een uiterst geval Scott Joplin: De plaat Time’s Tales valt niet onder die jazz, maar in het ‘wat vrije genre’. Het is geen Zorn, geen Yamashita, maar klinkt bij vlagen als Coltrane en heel soms Coleman. Maar genoeg veren uitgedeeld, nu! De cd Time’s Tales is een must voor de modernejazzliefhebber (niet te verwarren met de moderne jazzliefhebber).
(8/10) (OKeh Records / Sonyclassical)