Met zijn single There’s Nothing Like This zette Omar in de jaren ’90 een nieuwe stroming op de kaart, die van de Neo Soul. Hij kreeg zelfs de eervolle titel de Godfather of Brit Neo Soul toebedeeld maar als Maxazine hem daaraan herinnert blijkt hij nog altijd even bescheiden. ‘I don’t want to say I invented Neo Soul, they just came up with a new word. Other people did the same thing. Of course it is quite an honour, but I don’t want to let it go to my head.’

Terug van weggeweest
In juni verscheen zijn nieuwe album The Man, misschien wel zijn beste album tot nu toe. ‘I get better every time.’ De perfectionist deed zeven jaar over het album. ‘I do things quite slowly. I got to get it right, basically.’ Wat ook meespeelde was dat hij en zijn vrouw in die tijd een tweeling kregen, twee meisjes die nu zes jaar zijn, en hij druk was met het geven van optredens over de hele wereld.

The Man
Omar was op tour door Scandinavië en het oosten van Afrika, kreeg daar ideeën voor zijn nieuwe album en werkte ze thuis in Engeland uit. Bobby Womacks nummer Woman’s Gotta Have It gaf hem het idee voor de groove. Hij vindt de titel van de plaat zelf striking: ‘De titel The Man zegt waar ik sta als muzikant, als vader, als persoon.’

Op de nieuwe plaat staat een nieuwe versie van het nummer There’s Nothing Like This. Omar had graag gezien dat hij in 2010 met een herziene versie de twintigste verjaardag van het nummer zou vieren, wat niet lukte. Hij had nog twee jaar nodig om het nummer om te bouwen. In die tijd nam basgitarist Pino Palladino contact met hem op. Hij wilde Omar opzoeken om samen muziek te maken. Het bezoek resulteerde erin dat Palladino op de herziene versie van There’s Nothing Like This speelt. ‘Pino Palladino is such a brilliant bass player. I am really happy with the new version.’

Ook werkt hij opnieuw met zijn soul sister Caron Wheeler (Soul II Soul) samen en op het nummer Ordinary Day is basgitarist Stuart Zender (Jamiroquai) te horen.

Guildhall School of Music and Drama
Jaren geleden rondde hij de opleiding aan de Guildhall School of Music and Drama af, een opleiding die veel bekende artiesten heeft afgeleverd – ‘Ewan Mc Gregor en Daniel Craig zaten in hetzelfde jaar als ik. Maar ook Mike Lindup van Level 42 deed die opleiding’ – waarna hij op het label van zijn vader, Congo Records, zijn eerste plaat uitbracht. ‘Mijn vader had een reggaeband en wilde onafhankelijk muziek uitbrengen en dus begon hij zijn eigen label.’ Congo Records bleek al snel te klein voor Omar.

What’s next?
Hij werkte al samen met Stevie Wonder, Erykah Badu en Galliano en met iedereen met wie hij samenwerkte, deed hij dat meer dan een keer. ‘I am easy to work with other people.’ Staan er nog muzikanten op zijn wish list? ‘Ja, Bobby Womack en Bill Withers. Dat zijn sterke songwriters en ze hebben een unieke sound. Die twee zou ik graag toevoegen aan de lijst met legendes met wie ik samenwerkte.’

Nederland
Vorig jaar gaf Omar tijdens de Wereldhavendagen in Rotterdam workshops in soul en jazz. Het jaar daarvoor trad hij op tijdens The Hague Jazz. ‘Ik kom graag in Nederland.’ Op het moment dat Maxazine hem sprak was nog niet bekend of hij met zijn nieuwe plaat ook door ons land gaat touren. Omar zelf hoopt in ieder geval van wel; Wij ook.

Deel: