‘Alive!’ is het eerste live album van de Amerikaanse hard rock band Kiss. Het album wordt beschouwd als hun grote doorbraak en een mijlpaal voor live albums. ‘Alive!’ kwam uit in september 1975, het dubbelalbum bevat live opnames van een geselecteerd aantal nummers van hun eerste drie studio albums, te weten ‘Kiss’, ‘Hotter Than Hell’ en ‘Dressed to Kill’. De opnames zijn van concerten uit Detroit, Michigan, Wildwood, New Jersey, Cleveland, Ohio en Davenport, Iowa.
Ondanks hun succes en reputatie als live act, welke zowel theater als muziek bevat, hield dit niet in dat de band’s platenverkoop opliep. Fans lieten de band weten dat hun albums niet het niveau van hun concerten haalden, waarop ze besloten om een live album uit te brengen. Kiss teerde op de American Express card van hun toenmalige manager Bill Aucoin. Wat alles nog gecompliceerder maakte was het feit dat hun platenlabel, Neil Bogart’s Casablanca Records, zelf al in de financiele problemen zaten en op hun hoede waren om geen grote fout te maken. Het label had eerder dat jaar een dubbel album uitgebracht van Johnny Carson. Echter, het album was een grote flop, maar Casablanca had er miljoenen van laten persen omdat ze dachten dat het een million seller zou worden.
Casablanca dacht dat een live Kiss album het niet goed zou doen. Het album overtrof de stoutste verwachtingen toen het een gouden plaat mocht ontvangen waarmee ‘Alive!’ zowel Kiss’ als Casablanca’s eerste top tien album werd. Jaren later vertelden Paul Stanley en Gene Simmons dat in de weken na de release, ze een wezenlijk verschil zagen in het aantal concertbezoekers. In de documentaire ‘Kiss: X-treme Close Up’, herinnert Stanley zich dat tijdens een show in Ohio, de zaal propvol zat, er kon echt niemand meer bij. De titel van het album was een eerbetoon aan het uit 1972 daterende live album ‘Slade Alive!’, van de Britse rock band Slade, een band waardoor Kiss zwaar beinvloed is.
Er is veel gesproken over het aantal studio overdubs dat gebruikt is. Simmons verklaarde in zijn autobiografie getiteld ‘Kiss and Make-Up’, dat er maar heel weinig aangepast hoefde te worden en dat de tijd dat ze in de studio zaten hoofdzakelijk gebruikt was voor het mixen van de multi-track opnames. Hij benadrukt ook dat Kiss geen zware overdubs heeft gebruikt, ookal hadden ze het gewild. Het – mede dankzij het Johnny Carson album fiasco – magere budget wat de band kreeg togewezen liet dit niet toe. De originele opnames die zijn opgenomen tijdens het concert, gehouden op 23 juli 1975 in het Wildwood Convention Center, ‘Deuce’, ‘Hotter Than Hell’, ‘Firehouse’ en ‘Black Diamond’, tesamen met het nummer ‘Rock and Roll All Nite’ (Cleveland Music Hall Concert, 21 juni 1975), laten horen dat er weinig overdubs waren gebruikt voor het ‘Alive!’ album.
Volgens Dale Sherman’s boek Black Diamond en het Goldmine magazine, in de vroege jaren ’90, 1990s, verklaarde Eddie Kramer dat er een paar overdubs gebruikt waren om een aantal kleine foutjes te corrigeren: brekende gitaarsnaren, of valse noten bijvoorbeeld. Echter, recentelijk heeft Kramer laten wetendat het enige “live” op het album het drumwerk was van Peter Criss. Stanley vertelde dat er een bass fout in het refrein van ‘C’mon and Love Me’ zat. Ook liet hij weten dat ookal er later nog meer live albums waren uitgekomen die ‘Alive!’ lieten klinken alsof het album was opgenomen in een washok, desondanks heeft hij er geen moeite mee. Peter Criss bevestigde in zijn uit 2012 uitgebrachte autobiografie getiteld ‘Makeup To Breakup’, dat de enige originele live opnames op het album zijn drumspel was.
De geremasterde versie van ‘Alive!’ kwam in eerste instantie uit als een standaard dubbel CD, deze versie staat bekend als een ‘fatboy’ 2CD box. Toen de volledige Kiss catalogus geremasterd werd, werd het album uitgebracht in een zogeheten “slimline 2CD box”, en, net zoals de rest van de re-issues, bleef het originele artwork gehandhaafd. In 2006 kwam ‘Alive!’ wederom uit als deel van de ‘Kiss Alive! 1975–2000 box set’. De geremasterde CD versie kwam uit zonder de breaks tussen de vier kanten van de originele, op vinyl uitgebrachte versie, met als resultaat dat het album te beluisteren is alsof het aan een stuk gespeeld is.
‘Alive!’ ontving positieve recensies en ging meer dan 9 miljoen keer over de toonbank, daarmee het best verkochte Kiss album, en het best verkochte album makende van de jaren ’70. Een recensent van Allmusic gaf het album 4,5 sterren van de 5 en gaf ‘Alive!’ de titel “Kiss’ greatest album ever” mee. Volgens hem klinkt Kiss als een goederentrein die op topsnelheid over de rails denderd. Rolling Stone gaf het album 4 van de 5 sterren. Het werd een “nonstop Kiss oorlog van 2 gitaaraccoorden, met neppubliek toegevoegd, en inspiratieloze rommel genoemd, maar later keerde dit 360 graden om met de opmerking dat het album net klonk alsof je er in het echt bij was. ‘Alive!’ haalde als toppositie de 9e plaats in de album hitlijst en bleef er 110 weken in staan, het langst dat een Kiss album ooit genoteerd stond in de band’s geschiedenis.
