De Duitse alternative rockband Blackmail brengt hun zevende album ‘Anima Now’ in Nederland op de markt via Suburban. Suburban kennende moet dat kwaliteit betekenen, degelijkheid, want de muziekliefhebbers uit Haarlem zijn niet voor niets recentelijk nog een eigen platenzaak gestart. Puur omdat ze van muziek houden, vandaar dat we altijd open staan voor releases via Suburban. De nieuwste van Blackmail voeldoet danook aan onze verwachtingen.
‘Anima Now’ pakt een dertiental nummers samen in een kleine veertig minuten. Dat mag een kleine tegenvaller genoemd worden gezien de gemiddelde cd tegenwoordig opgerekt wordt tot toch wel een uur. Wat dat betreft lijken de heren zich er ietwat gemakkelijk van af te maken, maar muzikaal is het slechts bedrog. Waar Blackmail de ene keer duidelijk de kant van Greenday op trekt, neemt het even verderop een afslag richting een oude Radiohead, om met een omweg via Weezer weer uit te komen op een R.E.M. -achtige hoofdweg.
Blackmail pakt muzikaal goed uit, laat horen wat ze in huis hebben, maar voor een zevende album zou de stijl toch samenhangender moeten zijn. ‘Anima Now’ klinkt stevig, maar veel te onsamenhangend, meer iets voor een debuutalbum. Het lijkt er op alsof de mannen na de twintig jaar dat ze inmiddels bestaan het nog niet echt met elkaar eens zijn. Pak een mooie middenweg tussen R.E.M. en Greenday in en Blackmail, schrijf 40 nummers in plaats van direct de eerste 13 op cd te zetten en probeer de nummers bij elkaar te zoeken. En pas dan zal Blackmail ook het grote publiek ook in Nederland overtuigen. Muzikaal zijn ze er klaar voor.(6/10) (45rec/Suburban)
