Zaterdagavond stond Michael Franti met zijn band Spearhead in een uitverkocht Paradiso, met in het voorprogramma Nicole Bus. Nicole heeft een rauwe soulstem, en begeleidt zichzelf op gitaar. De zaal was bij het begin van haar optreden nog leeg, maar de mensen druppelden gestaag binnen, en lieten van zich horen wanneer Michael Franti himself met witte hoed on stage kwam om samen met Nicole een lied te zingen.
Het laatste album van Michael Franti & Spearhead heet ‘The Sound Of Sunshine’ en is door Michael geschreven toen hij vorig jaar aan het herstellen was van een gescheurde blindedarm. Sunshine (vrij vertaald hoop, vrede en liefde) is waar het bij Michael Franti om draait, 3 elementen in het leven die volgens hem zeer belangrijk zijn. Waar kan je deze elementen beter kwijt dan in reggae en funk, aangevuld met een vleugje hiphop en soms een rocknummer ertussendoor? Michael is op het Beursplein geweest om zijn steun te betuigen aan de Occupy beweging, waar hij volledig achter staat. Mensen moeten kleine dingen gaan veranderen, de zon laten schijnen, het liefst in hun directe omgeving, en deze mooie dingen ook delen met anderen, dan wordt de wereld (nog) mooier.
On stage liep Michael op blote voeten, en dat deed hij vervolgens ook in de zaal en de rest van Paradiso. Verscheidene malen liep Michael van de trap het publiek in, en één keer liep hij zelfs op het eerste balkon rond, almaar zingend en springend. Ook trok hij mensen het podium op, eerst 2 jongeren die beide een gitaar in hun hand gedrukt krijgen, en mee mochten spelen tijdens een gitaarduo van Jay Bowman en Carl Young. Daarna was het bij het eindlied ‘Say hello (I love you)’ de beurt aan alle kinderen onder de 16 jaar en mensen boven de 60 jaar om op het podium te komen en een refrein mee te zingen.
Ik heb nog nooit een concert meegemaakt waar het publiek al bij de eerste noot begon te dansen en niet meer ophield. En bij ‘Everyone Deserves Music’ dansten ze zelfs nog harder dan ze al deden. Wat een positieve energie hing er in de zaal, iets wat Michael met overtuiging wist over te brengen en vast te houden. Naast de positieve energie was het in de zaal en op de balkons gewoonweg broeierig. Ik vraag me af of ADE, het dancefestival wat nu ook in Amsterdam is, en vanavond na ons in de grote zaal van Paradiso gehouden wordt, de battle van broeierigheid en positivisme gaat winnen…
Foto’s (c) 2011 Armelle van Helden
