Een hele mond vol en dat voor een cd-opname van negen jaar geleden. Dat moet dan wel wat zijn, wil je daar meer over weten. Reken maar van yes, want Gino Vannelli is niet de minste artiest, ondanks dat bij 90% van de mensen niet meteen een belletje zal gaan rinkelen.
De samenwerking van Gino Vannelli en het Metropole Orkest, om het maar gewoon Nederlands te houden, begon al in 2000, tijdens een optreden in Roosendaal. Twee jaar later stond de samenwerking op het North Sea Jazz Festival, en sindsdien treden de twee grootheden met regelmaat samen op. Recentelijk nog zelfs, op het The Hague Jazz Festival in Den Haag. De opname van het optreden in 2002 is echter legendarisch, en velen die er destijds bij waren zullen dat met mij eens zijn.
Het Metropole Orkest, onder de bezielende leiding van Dick Bakker, pakt zoals zo vaak de perfecte balans tussen begeleiding en solistisch werk. Op het live-album met Gino Vannelli komt de samenwerking dan ook strak naar voren als speelden ze altijd al samen. Dat is dan wel de kracht van het Metropole Orkest te noemen en daar staan ze dan ook om bekend.
Opmerkelijk hoe de collaboratie tussen de Canadees en het Nederlandse orkest vloeiend overgaat van swingjazz tot soms klassieke stukken, en het arrangement van Vanelli zelf stiekem wat geintjes inbouwt. Zoals het ‘Summertime’ van George Gershwin, dat al tijdens de intro van ‘Alive by Science’ naar voren komt. Ook opmerkelijk hoe enorm goed het geluid van het album is. De meeste live-albums klinken alsof het een album is met wat applaus. The North Sea Jazz 2002 is duidelijk zo’n uitschieter, waarbij gelukkig de commentaren van Vannelli tussen de nummers door zijn ingebleven. Dit, tesamen met het uitstekende geluid, maakt het album er één alsof je zelf in de zaal zit en dat is klasse! Enige minpuntje is het einde; na het laatste nummer ‘Brother to Brother’, waarbij het applaus in één klap wordt afgekapt. Waarschijnlijk was de speeltijd op, want de cd staat voor de verandering een keer helemaal vol. Dat kom je niet meer vaak tegen.
Natuurlijk staan op ‘The North Sea Jazz 2002’ ook de grote hits van Vannelli. Zelfs zij die de zanger niet kennen, kennen zeker zijn grote hits, als ‘Wild Horses’, ‘Hurts to be in Love’ en het reclamespot-origineel ‘People gotta move’. Persoonlijk ga ik voor de enorm lekkere jazzy versie van ‘People gotta move’, ‘Jehova and all that Jazz’ en ‘Persona Non Grata’, maar duidelijk is dat de tegenwoordig in Amersfoort wonende Canadees een perfecte partner heeft gevonden voor zijn mix van pop, rock, ballads en jazz, en we hopen dan ook dat we de samenwerking nog vaak mogen aanschouwen. (8/10) (MIG-Music)
