Dit zevende studio album van Death cab for Cutie doet bij de eerste paar nummers denken aan Temper Trap en Starsailor, wat dat betreft een zeer fijn genre. Het eerste nummer lijkt een intro voor het album te zijn, helaas denk je bij het derde nummer nog steeds dat je het intro aan het beluisteren bent. Er zit te weinig vaart in dit album, vergeleken met eerder werk van de band is het een beetje saai.
De band heeft ‘You’re a Tourist’ gekozen als single wat dan wel een goede keus is geweest. Het blad Rolling Stone beschreef het vroegere werk als ‘emotion, through lack of emotion’. Toevallig zit ik in een periode dat ik graag gevoelige muziek luister, dus in eerste instantie was ik erg blij met dit album. Met het eerste nummer lukt het nog wel om een beetje mee te zweven, dit word dan weer onderbroken en een nummer verderop het album is dan wel weer prettig. Helaas blijft het voor mij lack of emotion. Voor een zevende studio album vind ik het ietwat te zwak.
Tijdens het schrijven van deze recensie besef ik mij nu opeens dat ik wel heel erg negatief ben. en ik wil de fans natuurlijk niet tegen het zere been schoppen. Dit album is al een kleine twee weken uit en stond in de eerste week gelijk op plaats 7 in de Australian album charts, (wel kort, deze week staat het album alweer op plaats 32) en in de Billboard 200 stond hij op plaats 3. Dat wil toch zeggen dat Deat Cab For Cutie door de jaren heen een sterke fanbase heeft opgebouwd. En wie ben ik dan om er zo kritisch over te zijn. Maar ik blijf erbij dat het album muzikaal niet heel sterk in elkaar zit. Ik ben gewend om albums helemaal te kunnen beluisteren, bij dit album haak ik helaas halverwege af. Onvoldoendes doe ik niet aan wat dat betreft alle respect voor deze band (6/10)
