Eerder dit jaar was ik erg enthousiast over Britta Persson’s album ‘Current Affair Medium Rare’ waarmee ze nu door Europa tourt. Woensdagavond trad ze op in de kleine zaal van Paradiso, wat voor zover ik weet haar debuut op Nederlandse bodem was. Niet veel meer dan dertig mensen waren rond half elf aanwezig toen het concert begon. Veel aandacht heeft haar vrolijke en vaak dansbare muziek in Nederland niet gekregen, maar het late tijdstip op een doordeweekse dag zal ook een oorzaak zijn van de slechts half gevulde zaal. Desondanks begon de Zweedse zangeres met vierkoppige band sterk en enthousiast aan het optreden.
Wat je wel vaker ziet bij niet drukbezochte concerten gebeurde ook hier; niemand durfde te beginnen met dansen. Pas toen ‘Meet the Bear’ en ‘For the Steadiness’ voorbij kwamen begonnen een aantal mensen te dansen, wat ook weer het enthousiasme van Britta en haar band deed stijgen. Helaas werd er op de minder bekende nummers minder gedanst en het dalende enthousiasme van de zaal had ook invloed op de band. Dat er steeds meer gepraat werd was het logische gevolg hiervan, waardoor de band nog meer moeite leek te hebben om het enthousiasme op te brengen. Gelukkig eindigde het concert toch nog vrolijk, zeker met de twee toegiften waaronder het enthousiast ontvangen ‘Toast to M‘.
Afgaand op het eerste deel van het concert – toen Britta en de band nog enthousiast waren – was het een prima optreden. Er waren geen missers te horen, de band leek goed op elkaar ingespeeld, de kleine verschillen in nummers vergeleken met het album waren goed gelukt; dus live zijn ze nog beter. Enig minpunt was dat er weinig publiek was en dan is het lastiger om de zaal enthousiast te houden. Dit lukte hen dan ook niet en dat had indirect ook weer gevolgen voor hun eigen enthousiasme, waardoor vooral het middenstuk zich kenmerkte door bandleden die meer met elkaar bezig waren dan met de zaal, en er kleine foutjes inslopen. Afgaand op het concert in Paradiso moet ik dus concluderen dat deze Europese tour een interessant avontuur is voor Britta Persson, maar dat het buitenland (nog) niet op hen zit te wachten.