De energie van een live-optreden overbrengen op een studio-album, dat is iets wat lo-fi bands proberen. Tapes ’n Tapes is één van de bekenste bands, zo niet, de bekendste band die dit doet en heeft haar eigen label. Ze hebben wel het geld voor een normale studio en hebben daarom ook niet bezuinigd op apparatuur. Dus wees niet bang voor een album dat klinkt alsof het in de schuur met speelgoedmicrofoontjes is opgenomen. Hun eerste single deed al vermoeden dat zij hun vierde album, ‘Outside’, toegankelijker willen maken en dat vermoeden wordt direct bevestigd.
‘Badaboom’, waarmee dit album opent is een rocknummer die fans van The National zeker zal liggen; een rustige opbouw gevolgd door een stevig refrein. Het blijft niet bij deze vergelijking, ‘SWM’ en ‘One In The World’ doen denken aan The Zutons, maar dan wel een stuk puntiger en dansbaar. Net als op op hun doorbraakalbum ‘The Loon’ zijn ook op ‘Outside’ overeenkomsten met Pixies te horen. ‘Nightfall’ is een ballad die zich vooral onderscheid door de oprechte zang waar energie en emotie belangrijker is dan esthetiek, iets wat ook geldt voor ‘The Saddest of All Keys’, mijn persoonlijke favoriet. Mocht de indruk ontstaan dat dit een verzameling is van al eerder gedane kunstjes wil ik daar graag mee afrekenen. Tapes ’n Tapes is zo goed en uniek omdat ze zowel het schrijven als het uitvoeren van nummers prima begrijpen. De uitvoering is uniek omdat zij de energie die bij bands normaal gesproken pas live te voelen is, op de CD weten te stoppen. ‘Glad’ klinkt het niet, maar daarvoor krijg je zoveel meer voor terug!
De tot nu toe genoemde nummers zijn allen hoogtepunten op dit album en dan heb ik nog niet eens ‘Freak Out’ genoemd. Dit is niet voor niets gekozen als eerste single: het is onweerstaanbaar catchy want het bevat de energie, is dansbaar en is het ideale nummer om de massa mee te laten zingen. Als de lo-fi stijl van dit album je niet bevalt raad ik je toch aan ‘Freak Out’ een kans te geven. ‘Desert Plane’ en ‘Outro’ maken het rijtje hoogtepunten compleet. Alleen de laatste vier nummers zijn iets minder, maar niet slecht te noemen. De afsluiter ‘Mighty Long’ is slechts iets minder dan al die hoogtepunten.
Lo-fi bands hebben niet de intentie om de hitlijsten te bestormen, maar Tapes ’n Tapes heeft er met ‘Outside’ wel de mogelijkheid toe. Het meest toegankelijke album tot nu toe zonder hun oude fans te ‘verraden’. Sommige nummers hebben nog steeds meerdere luisterbeurten nodig om tot hun recht te komen, maar het album bevat met bijvoorbeeld ‘Freak Out’ ook een nummer dat direct aanslaat. Met zoveel hoogtepunten op één album zal ‘Outside’ aan het eind van 2011 zeker gememoreerd worden. (8,5/10) (ibid records)
{slide=Tapes ’n Tapes – Freak Out}http://www.youtube.com/watch?v=RBv82B6bF4k{/slide}