Mijn eerste kennismaking met Hans Sanders dateert uit 1992. Ik begon bij een evenementenorganisatie in Eindhoven, waar Hans toevalligerwijs in het bestuur zat. "Een van Eindhoven's grootste artiesten!", zo werd mij verteld. Wist ik veel, de naam Bots deed bij mij niet echt een belletje rinkelen. Toch stond ik het weekend erop in zijn kroeg na te borrelen met 'Zeven dagen lang' uit de luidsprekers komend. En natuurlijk zong ik mee. Natuurlijk, want wat een grote hits was dat. Wist ik veel dat dat diezelfde Bots was, en diezelfde Hans Sanders…
Toen ik een cursus PA-mixen volgde, kregen we les met een drummer, je moet toch iets hebben om uit te mixen, nietwaar? En laat dat toevallig Broer Bogaart zijn, van '81 tot '83 drummer van Bots, en direct hoorde ik de bekende drumroffels uit de Bots-nummers door de microfoons naar mijn mengpaneel stromen. Om later voor twee van Bots' roadies in hun toen nog kleine PA-bedrijf TST wat bij te klussen. Hoe klein kan een wereld zijn?
Jaren later kreeg ik via via een slecht bericht ter oren: Hans Sanders was ziek, ernstig ziek, en zelfs een mooi mens als Hans bleek niet het eeuwige leven op aarde te hebben. Hans en de band hadden echter besloten nog eenmaal een mooie CD met de nummers van destijds op te nemen, 'Er is genoeg voor iedereen'. Precies het motto waar Hans en zijn mannen voor stonden, de hoezen waren niet voor niets doordrenkt met de kleur rood. Helaas trok Hans het niet meer om de zang op alle nummers op zich te nemen, zijn gezondheid liet het niet meer toe.
Bots nam voor de CD af te maken en zocht enkele vocalisten uit die de overige nummers van de band voor hun rekening zouden nemen. Hans vond het een goed idee, alleen had hij wel en lijstje met zangers die bovenal NIET mochten. Gelijk had hij, want Bots, daar ligt gevoel in. En zo geschiede. De release van het album heeft Hans helaas niet meer mee mogen maken, Hans overleed te vroeg, veel te vroeg…
Gelukkig heeft Bots het album af weten te maken met bekende en minder bekende namen. Zo brengt Guus Meeuwis het 2e officieuze Brabantse volkslied 'Zeven dagen lang', en Jan Willen Roy het oer-Brabantse 'Ons Moeder'. Hans zelf staat op de CD met Bots' andere single 'Ali ouwe Turk', en Rik Polman, die eerder in Eindhoven en omgeving furore maakte bij Betty Blue (en toevalligerwijs jarenlang huisband bij de festivals die we organiseerden met Hans in het bestuur), die tegenwoordig de zang bij Bots voor zijn rekening neemt, nam 'Popmuzikant' onder zijn hoede.
Natuurlijk zingt Peter Koelewijn ook nog een nummertje mee (De Man). Hij moest wel, want Koelewijn produceerde de eerste albums van Bots, en stond aan de wieg van de band, toen Bots nog niet echt een naam had. Thé Lau, Lenny Kuhr, Gerard van Maasakkers, Freek de Jonge, Maarten van Roosendaal en zelfs Huub van der Lubbe; ze nemen stuk voor stuk de vocalen van de verschillende Bots-nummers voor hun rekening. En terwijl iedereen het eens zal zijn dat ze eigenlijk alleen door Hans mochten worden gezongen, ieder voor zich brengt een versie die Hans zich zou hebben aangetrokken. Niets mis met de zo karakteristieke stem van Freek de Jonge op 'Paradijs', mooi ingetogen is de stem van Lenny Kuhr op 'Wie zwijgt stemt toe', maar bovenal: een waar kunstwerk waar Hans trots op zou zijn. En een die in ieders platenkast zou moeten staan. Al zou het maar zijn om Hans niet te vergeten. En Bots. Wat een heerlijk hernieuwde kennismaking… (8/10)(Coast to Coast)
