Het zijn de meest opvallende zusjes uit de popmuziek: Sierra en Bianca Casady van CocoRosie. Bianca werd door haar moeder liefkozend Coco genoemd, en Sierra Rosie. De bandnaam was geboren. Vanwege de goede band die Cocorosie heeft met Nederland (studio-opnames en een uniek concert samen met het Koninklijk Concertgebouw Orkest) komen zij elke tour weer naar Nederland. Zo ook vanavond, in de Melkweg. Bij binnenkomst draaien 4 dj’s, nog verkleed in Halloween-stijl, waaronder een sinterklaas-achtige. Op het podium gaan zij al dansend helemaal uit hun dak, tot beatboxer Tez ten tonele verschijnt. Op zijn hesje draagt hij pads, waarmee hij zijn beat ondersteunt. Ook hij lijkt nog in Halloween-sferen te zijn, met zijn masker met witte lichten voor zijn ogen.
Tussen het voorprogramma van Tez en de hoofdact luisteren we naar een sprookje alsof het uit een oude muziekdoos komt, wat overgaat in een zieliger verhaaltje met pianomuziek. Het is dezelfde vaderlijke stem als aan het begin van Cocorosie’s ‘Werewolf’ te horen is. In de zaal ontstaat steeds meer geroezemoes, de verhaaltjes duren wat te lang.
Gelukkig maakt het energieke optreden van Cocorosie veel goed. Het lied ‘RIP Burn Face’ geldt als aftrap, met een draaimolen geprojecteerd op de achtergrond en de beats van Tez. De kenmerkende zang met opera-invloeden van Sierra en de hiphopelementen van Bianca die in veel liedjes terugkomen, laten de zaal niet onberoerd. Het publiek danst ingetogen bij het sprookjesachtige feeënhousenummer ‘Fairy Paradise’ en bij ‘Hopscotch’ doen Sierra en Bianca een vrolijk ‘handje-klap’ met elkaar. Het optreden kent een keur aan instrumenten. De Franse toetsenist Gael Rakotondrabe speelt geregeld tegelijk de keyboard en de vleugel, zoals bij ‘The Moon asked the Crow’ en Bianca speelt hierbij op een gekleurde houten kinderxylofoon. In ‘Black Rainbow Warriors speelt Bianca een Chinese Hulusi bamboe fluit. Bij de liedjes ‘Smokey Taboo’ en ‘Trinity’s crying’ gaat Sierra zelfs achter de harp zitten.
Afsluiters zijn ‘Turn me On’ en ‘Tranny Power’. Bij ‘Tranny Power’ danst Sierra een soort Kozakkendans op het podium, terwijl haar zus met een kinderlijke niet-na-te-doen stem zingt. En dan is het tijd om huiswaarts te keren of lekker door te dansen in de Melkweg.
Foto’s (c) 2010 Armelle van Helden
