Voor het 85-jarig bestaan van de [[NCRV]] werd [[Stef Bos]] gevraagd een CD te maken met teksten die te maken hebben met het geloof. Vreemd, als je naar de tekst van zijn grote hit ‘Papa’ luistert, waarin hij aangeeft niets met het geloof te hebben. Toch is de zanger geslaagd om een CD af te leveren die door iedere Christen bestempeld kan worden als religieuze CD. Maar ook de niet-gelovige luisteraar kan het album beluisteren zonder enige religieuze toon. De nummers op de CD, die is opgenomen met het [[Metropool Orkest]], hebben stuk voor stuk een ondertitel die terugslaat op de bijbel, maar zou die er niet staan, en de begeleidende teksten van Dr. Yko de Groot vergeten worden, is het een CD waar de Christelijke invloed ver op te zoeken is.

Als eerste begint Bos met ‘Ruïnes van Spoken (lied van Lot)’, een lied dat vertaald kan worden als lied dat terugkijkt naar vroeger, de toekomst, met twijfel en heimwee ten grondslag. Bij ‘Wat ik niet ben’ krijg je zelfs een gevoel van afkeer tegen het geloof, God die zelf aangeeft te veel te worden opgehemeld. Het nummer heeft een rockinvloed dat je bij het Metropool Orkest zou verwachten. Toen Bos een tijd geleden weer in zijn geliefde Zuid-Afrika was, vroeg hij een vriendin naar haar favoriete Bijbelpersonage, die direct antwoorde: Ruth. De Bijbelteksten die ze daarna oplas “My land is jou land. My volk is jou volk”, bleef hem een half jaar bij, alvorens de sympathieke zanger de tekst van ‘My land is jou land’ schreef. Goed naar de tekst luisterend is dit nummer misschien het nummer dat Nederland op het moment nodig heeft: een lied over verbroedering, sympathie en verdraagzaamheid. De Zuid-Afrikaanse teksten van het lied blijven hier op de redactie de hele dag rondgaan in ieders gedachten. Een nummer dat ‘Papa’ zeker zal overtreffen qua populariteit, mocht het aan ons liggen. Door de CD heenspringend kom je plots de stem van [[Frank Boeijen]] tegen, die met Bos een duet á la [[Ramses Shaffy]] en [[Liesbeth List]] doet, en ons op ‘Alles is Lucht’ doen nadenken over de tweespalt in alles; niets is zoals het is, alles relatief, bedenk bij alles wat je ziet, doet, hoort, dat overal een ander verhaal achter kan zitten. Taoïstische levenslessen op een hedendaags westers album, wie had dat verwacht. Op ‘De Ark’ krijgt Bos hulp van de Portugese [[Fado]]-zanger Fernando Lameirinhas, die het lied van [[Noach]] een extra dimentie geeft, iets wat je misschien niet zou verwachten bij Bos, maar hier totaal niet uit de toon valt. De Belgische [[Jackobond]] is misschien de grootste ontdekking van deze CD. Bos ontdekte haar zelf in Vlaanderen en vroeg haar het lied van [[Magdalena]] in te zingen, ‘Zoals Licht’. Het enige nummer waarop Bos zelf niet te horen is, maar dat is in dezen geen probleem. Gevoelig en teder zingt de Belgische over het verlies van een dierbare, met een passie die je direct doet laten huilen. Wat een ingetogenheid er in een lied gelegd kan worden, de vrolijkheid komt direct erna bij het ‘Gek zijn is gezond’-achtige ‘Duel’. Het laat horen dat Bos als geen ander de meester is in het plaatsen van totaal verschillende stijlen op één plaat. Het blijkt niet voor niets dat de omroep Bos heeft gevraagd een CD te maken voor ze, gezien de speelsheid die Bos in de CD heeft weten te leggen. Is het vaak dat religieuze muziek slechts voor streng gelovigen is weggelegd, het is de in België wonende Nederlander gelukt een album af te leveren dat nog jaren dagelijks op de radio zal worden gedraaid. En terecht. (8/10)

Deel: